Tweede versie

Tja, geduld is niet mij sterkste punt. En het wachten op het volgende patroontje van de CAL dus ook niet. Nou kan ik wel stiekem de Engelse versie bekijken en haken. Maar dat wil ik ook niet. Het leuke is om het met zo veel anderen tegelijk op te haken. En omdat ik geen deken maak, ben ik iedere week ook zo klaar.

Ik kom toch in de verleiding om een deken te gaan maken. Maar DH vindt dat we al zo veel dekens hebben. Sommigen gehaakt door mij, andere gewoon gekochte fleecedekens (heerlijk warm). Oplossing, gewoon meteen aan een tweede kussen beginnen. 

Maar dan toch wel wat anders natuurlijk. Twee keer hetzelfde is ook niet zo leuk. Dus wit garen genomen dat er nog lag. Het is een restantje van de meebreideken. Haaknaald er bij en haken. Even een proefje maken, welke naald ik moet gebruiken. Ik haak redelijk los. Mmmm, naald 3,5 is de strak, naald 4 komt het patroon niet goed uit, te groot voor een kussen. Bovendien is naald 4 ook eigenlijk niet groot genoeg. Naald 5 heb ik niet in mijn assortiment. Naald 6 wel.  En dan krijg je dit.

Twee keer het basispatroon, dus 2 x 24 steken. Kort. En eigenlijk erg los. Maar toch wel leuk. Je ziet duidelijk hoe de steken opgebouwd zijn. En als ik er nou een lekker fleurig stofje achter maak. Dan wordt het toch best een leuk kussen. Dat prima bij de andere past. Want daar zit ook wit in.

In de close-up kun je duidelijk zien dat haaknaald 6 eigenlijk iets te dik is voor mijn manier van haken. Maar toch ga ik daar even mee door.

En als ik heel eerlijk ben. Heb ik stiekem het idee van een CAL-deken nog niet weggegooid. Het zou zomaar kunnen dat ik dat toch nog ga maken. Ssssssst, niet tegen DH vertellen.





.