Pagina's

donderdag 28 juli 2011

Pestoersbotteram

Thuis bij mijn ouders spreek ik dialect. Ik ben er mee opgegroeid. Dus spreken en verstaan is geen probleem. Schrijven is wat anders, al die accenten. Als ik het al schrijf doe ik dat op het gevoel. Maar er is een speciale spelling hiervoor: de Veldeke-spelling. Het woordenboek dat een tijdje terug van mijn dialect uitkwam is daarin geschreven. En ik wil jullie zo voor en na mee laten genieten van wat 'rare'  woorden. Zelfs voor mij rare woorden.


Pestoersbotteram (letterlijk vertaald: pastoorsboterham)
Dit is een dubbele boterham van twee sneden witrood, beiden met beleg (meestal rookvlees). En tussen die twee belegde sneden een snee beboterd roggebrood.



Dit is geen pastoersbotteram, maar wel heel lekker. Ik had geen witrood in huis, anders maakte ik er eentje voor de foto. Overigens wisten die pastoors wel ook wat lekker was. Dat is ook duidelijk.
.

woensdag 27 juli 2011

Frustratie

Het berichtje over het boodschappennetje ging gisteren iets te snel, dat was voor vandaag bedoeld. Maar goed, dan kan ik nu wat van mijn frustratie kwijt.

Frustratie over blok 2 van Fin de Siecle. Intussen heb ik het een keer of 5 al uitgehaald en nog steeds niet goed. Eergisteren de laatste keer, en warempel toen het middenstuk weer in elkaar zat, klopte het. Het was vierkant!!! Jippie. Vreugde alom, althans bij mij. Toch gelukt.


Dus vol goede moed begon ik aan de rode rand. Eerst de stukken zonder hoekblokje. En toen die met hoekblokje. Maar daar had ik flink ruimte over. Hoe kan dat??
Dus uitleggen en jawel hoor, ik zag dit...


Als het niet duidelijk is. Aan de linkerkant heb ik de naad van de rand met het hoekblokje gelijk gelegd met de naad van het middenblok. En aan de rechterkant heb ik ruimte over. Kijk maar.


Dit had me misschien al moeten waarschuwen.


Er schoten toch wat bijzonder krachtige termen uit mijn mond, excuses daarvoor. Maar ik snapte er niets van, nog steeds niet. Pauline vroeg me laatst al of ik de blokken nagemeten had. Dat had ik, volgens mij waren ze goed. Ik zal nou eerst de mallen eens na gaan meten. Misschien zit het daar in. En misschien moet ik het helemaal opnieuw maken, met nieuwe stof. Eens kijken of me dat lukt uit de restjes. 
Tot die tijd ligt dit blok weer op een stapeltje, te wachten op betere tijden, als ik weer moed heb.


.

Wat hangt er aan het hangertje?



Gesprekje tussen mijzelf en mijn geweten:
GW: Weet je wat dit is?
Ik: Is het zo'n hip zomerhemdje, maar dan in maatje ieniemienie?
GW: Ach, wel nee, daar pas ik nooit in. Het is een boodschappennetje.
Ik: Dat kan niet, daar past helemaal niets in.
GW: Jawel hoor, kijk maar. Ik zal er een flinke meloen in doen.


Ik: Dat is geen meloen, maar een citroen! Dus is het een klein netje.
GW: nee hoor, dat is een echte meloen. Gisteren pas gekocht, je was er zelf bij.
Ik: Oh, ja, dat weet ik nog. Kun je me leren hoe je zo'n grappig netje maakt?
GW: Tuurlijk.

Al langer wilde ik een boodsschappennetje maken. De plastic tassen zijn mij een doorn in het oog. Wij gebruiken een krat. Maar voor snel iets te halen is dit te groot. En ook om in de handtas, schooltas of werkkoffer mee te nemen. Dus wilde ik een ouderwets boodschappennetje gaan maken. Het patroon vond ik uiteindelijk hier.

Het is iets aangepast. De hengels heb ik wat breder gemaakt, anders snijden ze zo in je hand. En ik heb het ook wat opgeleukt. Door twee kleuren te gebruiken, en een extra randje in de donkere kleur te maken. Je zou er ook bloemetjes of kwastjes op of aan kunnen maken. Maar dan kon je het netje niet meer tot een klein balletje opproppen in je tas.
.
.

dinsdag 26 juli 2011

Pink Glove Dance

Klik eens op deze video. Zo leuk!



Het verhaal gaat dat het ziekenhuis een flink bedrag krijgt van de farikant van de roze handschoenen als deze video meer dan 1.000.000 keer bekeken is op youtube. Dat hebben ze al lang gehaald (meer dan 13 miljoen keer zelfs), maar het blijft heel leuk om te zien.


Het project heeft navolging gekregen, kijk maar naar deze clip.






Krijg je er geen genoeg van? Dan is er altijd nog deze site.


Iedereen heeft zijn of haar eigen stijl van dansen. Dus er is nog hoop voor mij....

maandag 25 juli 2011

Weten jullie nog van deze?

Gisteren liet ik dit zien. Deel 6 van Fin de Siècle. Het zat verkeerd in elkaar en ik twijfelde of ik het zo liet zitten. Dus vroeg ik jullie hulp. De meesten vertelden dat ik het uit moest halen. Anderen zouden het misschien niet zien, maar ik zelf wel. En nu kon het nog eenvoudig, want het zat nog niet helemaal aan elkaar. Voor degenen die niet zagen waar de fout zat, let op de lichtere deeltjes in het midden van de lange zijde.


Toen ik de fout ontdekte ging ik dus ook maar eens goed nadenken. Tegelijkertijd aten we dit: erwtensoep.


Erwtensoep in Juli?!?!? Jawel, het was echt koud en we hadden er zin in. En al denkende en pratende was ik er zelf ook van overtuigd dat ik het uit moest halen. Ik zou het altijd zien en me er aan ergeren. Ook al was het wel veel werk, want ALLE vier de blokjes met de witte delen moesten er uit. In alle vier zat een fout. Dus met de tour op TV en dit op de tafel...


ging ik aan de slag. En het duurde echt lang voor ik weer terug was, waar ik gestart was. Ondanks dat Pauline me eerder die week een snellere steek had gewezen om het aan elkaar te zetten. (dankjewel voor de tip)

De hele tour-etappe ben ik bezig geweest en s'avonds ook nog. Toen ik uiteindelijk ging slapen was ik wél verder. Er hoefde nog maar één strip aan en het hele blok was klaar. Maar daar had ik de puf toen niet meer voor. Dat komt morgen (vandaag) wel.

En vanmorgen he ik het laatste stuk er aan gezet, alles gestreken en foto's gemaakt. Dus kan ik trots deel 6 presenteren.


Het is erg mooi geworden en ik ben heel blij dat ik het uitgehaald heb. De lichtere delen vallen best wel op en zo is het een beter geheel.

Ik heb nou 5 delen helemaal af, en deel 2 nog niet helemaal. Maar ik heb wel zin gekregen om dat ook goed te krijgen. Dus wie weet.
De delen die klaar zijn zien er zo uit. Ik heb de foto ietsjes bewerkt, want de kleuren waren drie keer niks, ondanks dat de zon goed scheen. In het echt zijn de kleuren uiteraard veel sprekender, roder en bruiner.


Deel 2 moet in het midden boven komen. Ik ben nog steeds erg verliefd op de kleuren en patronen van deze blokken.
.

Celtic Knot

Ik houd van de keltische kunst. Die is op het eerste gezicht vrij simpel, maar als je langer kijkt, dan ontdek je het vakmanschap zeker wel. Ik was op zoek naar goede tekeningen van een keltisch hart om het te borduren en struikelde over deze video. De video laat je zien hoe je zelf zo'n hart kunt knopen van een stuk touw. Ik heb het ook geprobeerd, maar ik mijn 'touw' was niet dik genoeg. Met een dikker touw is het zeker gemakkelijker.




Leuk als halsketting of gewoon als teken van je liefde voor je geliefde. Hieronder nog een foto van de mijne. Ik schat dat hij zo'n centimeter groot is, of liever gezegd, klein. Succes als je het ook gaat proberen.



.
.

zondag 24 juli 2011

Herkennen jullie dit?


Of misschien is de volgende foto duidelijker?


Herkennen jullie de stofjes? Het zijn toch van die beauties. Toen ik ze voor het eerst zag, werd ik helemaal verliefd op de kleuren. En ze passen toch zo goed bij elkaar.
De regelmatige lezer(es) weet dat ik al een tijdje met deze serie bezig ben. Jawel het is mijn Fin de Siècle. Ik lig wat achter, en afgelopen week en ik aan blok 6 begonnen. Het is nog niet helemaal af. Maar tot zover was ik gisteren. De buitenste rand zit er nog niet aan. En het middelste stuk zijn nu nog twee stukken. Om te kijken hoe het er uit zal zien heb ik alles aan elkaar gelegd.


En pas toen zag ik het. Een fout, een echte FOUT. En nu twijfel ik. Het is niet storend, en eigenlijk vind ik het niet erg, maar het blijft een fout. Moet ik het uithalen? Dat kan nou nog relatief gemakkelijk. De navajo indianen maken expres een fout in al hun prachtige werk om de fantasie te laten ontsnappen. En er is nog een groep (weet niet meer wie) die dit ook doen, maar dan om een andere reden. Zij vinden dat alleen God perfect is, en zijzelf (en hun werk niet), vandaar.

Zien jullie overigens ook wat er fout is gegaan? Valt het op?
.

zaterdag 23 juli 2011

Wat doe je met...

bramen? We kunnen nu volop van de bramenstruik in de tuin oogsten. Het is een klimbraam die langs een zonnige muur wordt geleidt. Deze week kon ik dit oogsten.


Ze zijn hier al gewassen, vandaar dat er rode bij zitten. Oorspronkelijk waren ze allemaal blauw-zwart. Ook zo smaken ze heerlijk zoet. Maar wat doe je met zoveel bramen? Ik ging in mijn recepten zoeken en besloot er een heerlijk toetje van te maken. Dit waren de spullen die ik nodig had.


Slagroom (eigenlijk 2 dl., maar in dit potje zat nou toevallig 250 ml), kaneel, suiker (3 eetlepels vol), 2,5 blaadjes witte gelatine (wat moet je met een half blaadje, ik heb gewoon 2 genomen), en bosvruchtenjam (eigenlijk bosvruchtensaus, maar die had ik niet)

Het resultaat zag er zo uit.


En dat keer 5, want ik kon 5 bakjes vol maken. We zijn maar met z'n twee. Maar dat laatste bakje was natuurlijk voor mij. Eerlijk??? Jawel hoor, want raad eens wie de afwas mocht doen?

Wil je het ook maken? Dan is hier het recept uit mijn receptenschrift. Het komt oorspronkelijk van bramen.nl.


Zou ik de volgende keer wat anders doen? Jawel, meer gelatine, want het steef niet echt. Onderin zat bramensap en overop de slagroom die dikker was. Was dat erg? Helemaal niet want het was erg lekker en voor herhaling vatbaar.
.

vrijdag 22 juli 2011

In de brievenbus

Gisteren lag er een brief in de bus met prachtige postzegels. Heerlijk kleurrijk. Toen ik ze beter bekeek bleek de envelop uit Zuid-Afrika te komen. Maar wat heb ik met Zuid-Afrika, behalve dat het me een geweldig land lijkt? Ik wist het werkelijk niet (meer).

De achterkant met de adressering zei me eigenlijk ook niet veel meer. Maar bevestigde wel dat het echt uit Zuid-Afrika kwam. Op 11 juli gepost en op 21 juli ontvangen. Tien dagen onderweg.

Dus snel openen en toen kwam mijn geheugen snel terug. Ik had namelijk een tijdje terug een give-away gewonnen. Via via kwam ik ook op deze site waar de prachtigste knopen verkocht worden. Handgemaakt door vrouwen uit Zuid-Afrika. Regelmatig wordt op hun blog een setje weggegeven. En deze keer was ik een van de gelukkige.

Ik had het mailtje waarin ze om mijn postadres vroegen helemaal niet gezien en ook niet de melding op de blog. Raar, maar waar. Gelukkig bleven ze vragen en mailen. En hier zijn ze dan. Vijf schattige knoopjes van schildpadjes.

Van klei/keramiek gemaakt en deels geglazuurd. Zo mooi. Die vragen natuurlijk om een schildpadwerk. Dus alle patronen of verwijzingen naar patronen van schildpadden zijn welkom. Van stof, papier, draadjes, noem maar op. Ik wil er een groot schildpadden-festijn mee maken. Dus help me maar aan patronen.
.

donderdag 21 juli 2011

Opruimen

Hebben jullie dat nou ook? Als je flink gaat opruimen dat je dan weer zo'n leuke dingen tegenkomt, die je beslist eerst beter moet bekijken, zodat het opruimen lang duurt?

Ik wel. In de vakantie houd ik altijd grote schoonmaak. Of liever gezegd 'grote opruimweek'. Dan heb ik immers flink de tijd. Ik ga alle kasten na, ruim ze eventueel leeg en weer in zodat alles weer eens schoongemaakt wordt en de kasten weer opgeruimd zijn. Deze week en ik begonnen met de boekenkast in de woonkamer. Alles eruit, flink stoffen, boeken uitsorteren, welke er in mogen en welke niet. Welke gaan naar de tweedehands, welke mogen nog naar boven. En weer inruimen.

Ik ben bijna klaar, want ik kwam weer een aantal boeken tegen die ik beslist weer eens beter moet bekijken. Zo ook deze.


Gekregen van mijn vriendinnen tijdens de vrijgezellenfuif van mijzelf. Mijn huwelijksaanzoek was in chocolade, vandaar. En er staan lekkere dingen in. Dus zal ik bij de volgende boodschappen maar eens wat chocolade meenemen. Wat dachten jullie van dit recept.


Eerder door mij persoonlijk getest en goedgekeurd. Ik hoop dat je het kunt lezen als de foto vergroot wordt. Het is de moeite waard om uit te proberen.
.

woensdag 20 juli 2011

Vilten

Gisteren was het dan zo ver, ik mocht gaan vilten bij Riet. Het is altijd gezellig bij Riet, maar nou zou ze me ook nog leren vilten. Het zou een sjaal worden. Eerst kwam er een hele grote tas met allemaal sjaals uit. Ik koos een antracietkleurige. Hij was veel te breed, dus werd die over de lengte door geknipt. En toen werden er twee koffers met wol tevoorschijn getoverd. Wauw, prachtige kleuren. Eerst greep ik zoals altijd naar de paars-rood-roze kleuren, maar ik bedacht me om eens helemaal anders te gaan. En koos uiteindelijk voor blauw-turkois-groen-gele wol.

Riet is een uitstekende instructrice. Omdat ik het nog nooit gedaan had, adviseerde ze me om alleen de uiteinden te doen. Meestal zijn dit ook de gedeeltes van de sjaal die je ziet. Dunne stukjes wol legde ik daarom uit op de uiteinden. In driehoekjes, kijk maar zo zag het er uit.

Zie je ook het zonnetje in de linkerbovenhoek? Daar in die stoel zat Riet lekker in het zonnetje. Het was prachtig weer. We sleepten de tafel extra naar de schaduw voor mij, omdat ik moest werken. We werkten buiten, omdat er nogal wat water aan te pas zou komen en dan hoef je achteraf niet zoveel te dweilen. Op de onderstaande foto is de wol al gehecht door wrijven. Je kunt goed zien dat ie goed nat is.

Goed, na een paar uurtjes wrijven, lekker 'vroespelen' zoals het hier in het dialect zou heten, kwam ook de lapjesfluisteraar buurten. Ook al zo'n heerlijke meid. Ze heeft me ook nog wat advies gegeven over mijn Fin de Siecle. Dat ene blok dat maar niet wil lukken. Misschien gaat het nou wel goed. (na de zoveelste keer uithalen).

En wil je weten hoe mijn sjaal er uiteindelijk uitzag? Oke, zo dus. Hier ligt ie vanmorgen lekker in het zonnetje te glimmen. En ik? Ik glim helemaal mee, ik en er trots op, het is me gelukt en het is ook nog heel erg mooi geworden. Het is dat ie door de wol best warm is, anders droeg ik hem nu al.

Riet en Pauline, dank jullie wel voor de gezellige dag, sjaal, tips, heerlijke scrambled eggs, en nog veel meer. We gaan dit nog eens herhalen, maar dan in het 'hogere' noorden bij ons.

Tot slot zag ik dit nog ergens. De finish van de tour-etappe van vandaag is in het Italiaanse Pinerolo. Eerste was dat al de finishplaats in de Giro d'Italia. Toen regende het en zag het er zo uit.

.

dinsdag 19 juli 2011

De tweede maan

Het vervolg van de prachtige maanfoto's. Deze foto's worden over de hele wereld rond gestuurd. Ik kreeg van een aantal lezers een melding dat zij ze ook al gezien hadden. Maar ze zijn té mooi om niet te laten zien.


Vangen!


Gevangen!


Effe een lampje aandoen


Volleyen


Gevangen


Dribbelen


basketballer




Op één vinger


Kijk eens hoe groot


Kijk eens hoe sterk


Te groot, er moet een stukje af


 de God(in) Atlas
.

maandag 18 juli 2011

Christmas Fun, deel 2

Het tweede deel is nu ook klaar. Met deel 3 en ik nu bezig, dus dat kan ik een dezer dagen ook wel laten zien. Maar kijk eens hoe deel 2 met de sneeuwpop er uitziet, schattig toch.

Het knoopje is deze keer de kleine rode vogel, ook al zo 'cute'. Uiteraard heb ik weer dingen anders gedaan dan het oorspronkelijke patroon. De stitchlijnen van de sneeuwpop liepen raar door, dus ook deze heb ik geappliceerd. En de sneeuwvlokken heb ik uit de losse pols over de pop heen gestrooid. Het zijn er wat meer geworden, maar ik heb nu eenmaal de slag te pakken van de Franse knoopjes, dus dat is niet erg.

We hebben ook al de tekening gekregen hoe e.e.a. in elkaar komt te zitten. Dus ik heb een overzicht gemaakt in photoshop hoe de mijne er uit komt te zien. Kijk maar mee.

Op de blog van Lynette is blok vier al te zien met allemaal schattige engeltjes, yoyo's en heel, heel, heel veel Franse knoopjes. Dus ik kan mijn hart ophalen straks.
.

zondag 17 juli 2011

Nog even dit

Surfend over het web, kom je geweldige dingen tegen. Ik wil ze vaak ook zelf uitproberen en kopieer dan de beschrijving of zo snel naar Word. Maar ik vergeet dan te vaak de link erbij te kopieren waar ik het vandaan heb. Sorry, sorry, sorry.

Met dit berichtje zal ik het proberen goed te maken.

Het patroontje van de gehaakte anjer waar het vingerhoedje in past heb ik van de site van Josee. Ze heeft er zelf een aantal gemaakt in verschillende maten. Hier vind je het patroon als je het zelf ook wilt proberen. (kijk bij 30 juni). Ze zijn heel snel gemaakt.
Overigens heeft zij hetzelfde probleem. De schrijft in een ander berichtje over het gebreide pimpelmeesje. Ze wist niet meer waar ze het gezien had, maar dat was dus bij mij. Geinig

Bij Ellen in Zwitserland las ik het verhaal over de drie zeven. Ik kende het nog niet, maar vond het wel geweldig. Ellen haalt dit verhaal aan om lezers op te roepen eerst hun reactie door de 3 zeven te halen, voordat men het op een blog plaatst. Voor degenen die het verhaal niet kennen, zet ik het hieronder. Het is echt een verhaal om over na te denken.

Socrates

Socrates, de Griekse wijsgeer, liep eens door de straten van Athene. Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. "Socrates! Ik moet je iets vertelen over je vriend, die..."  "Ho, eens even", onderbreekt Socrates hem. "Voordat je verder gaat, heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen door de drie zeven gezeefd?"
"De drie zeven? Welke drie zeven", vraagt de man verbaasd.
"Laten we het proberen", stelt Socrates voor.
"De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij wilt vertellen?"
"Nee, ik hoorde het vertellen, en ...".
"Aj juist! Dan is het toch zeker wel door de tweede zeff gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?"
Aarzelend antwoordt de man: "eeeh, nee, dat niet. Integendeel ..."
"Hmmm", zegt de wijsgeer. "Laten we dan de derde zeef gebruiken. Is het noodzakelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?"
"Nee, niet direct noodzakelijk", antwoordde de man.
"Welnu", zegt Socrates glimlachend. "Als het verhaal dat je wilt vertellen, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en belast mij er niet meer."

Misschien zouden we hier meer aan moeten denken, alvoor we reageren. Dan komen er waarschijnlijk heel wat meer minder roddels in de wereld. Roddels die anderen beschadigen.

Ellen bedankt voor deze wijze woorden. Ik ga ze in ieder geval proberen ter harte te nemen. Hopenlijk volgen er meer.
.

zaterdag 16 juli 2011

Geïnspireerd door de maan...

Een fotocamera, de maan en wat creativiteit is alles wat je nodig het voor deze geweldige foto's. Ik kreeg ze van een familielid uit Amerika toegestuurd (dank je wel Frank). Hij weet helaas niet wie ze gemaakt heeft, maar ze zijn wel geweldig, of niet.

Het is tijd voor de maan

Even opmeten hoe groot de maan is

Schilderachtig mooi

Handig zo'n lichtje

naar de maan klimmen...
... en weer terug

Dat wordt een mooie deegplak

Volle maan

Maanjager / moonhunter

Gedresseerde maan

maanherder

Zwangere maan

hopla

Lekker kopje maan

Een ander kleurtje misschien?

Ik kreeg meer foto's, deel 2 volgt z.s.m.
.