Veldhoven

Vandaag een stukje zonder foto's. Maar ik plaats het toch, omdat ik het verhaal wil vertellen. Ik heb namelijk een heerlijke dag achter de rug, gisteren.

Afgelopen vrijdag was het dan MIJN dag om naar Veldhoven te gaan. Het is de derde keer dat ik er kom en wéér heb ik mijn ogen uitgekeken.
Deze keer was het extra speciaal. Want een paar weken van te voren kreeg ik via mijn blog contact met Vera uit België. (geen blog) En al mailend kwamen we tot de ontdekking dat we allebei naar Veldhoven wilden gaan en allebei ook alleen gingen. Dus een afspraak om elkaar daar te treffen was snel gemaakt. 

Nu weet ik ook dat er drie ingangen naar de tentoonstelling waren. Dat wist ik niet, maar Vera en ik stonden uiteraard niet bij dezelfde. Maar net voor ik binnen kon gaan, hoorde ik mijn naam. Ik keek om en zag een vriendelijke dame staan, die me eigenlijk heel vaag bekend voorkwam. En dat was Vera. We hadden elkaar gevonden. Waarom ze me bekend voorkwam weet ik nog steeds niet, want we hadden elkaar echt nog nooit eerder gezien, ook niet op foto. Maar het klikte ontzettend goed. De verdere dag zijn we samen opgetrokken en we kwebbelden uitgebreid. Een heerlijk mens is ze en ik heb er een quiltvriendin bij gekregen. Leuk.

Mijn fototoestel bleef deze keer in de tas. Het is er een keer uitgekomen toen Vera een bepaald patroon wilde fotograferen met haar mobiel. Maar die was zo nieuw dat ze niet wist hoe dat moest. En samen kwamen we er ook niet uit. Lachend besloot ik om de foto voor haar te maken. En intussen had ze zelf ook al uitgevonden hoe het met haar mobiel moest.

De hele dag door lachten we veel, want het Belgisch en Nederlands wijken toch wel behoorlijk van elkaar. Intussen ken ik weer heel wat nieuwe woorden in het Belgisch. Bij de BOM uit de Quiltmania van Yoko Saito had Vera het over een 'tuiter' of 'tjoeter' (ik weet het niet meer zeker, maar ze zal het zelf wel corrigeren in een reactie). Ik had geen idee waar ze het over had. Het bleek een schommel te zijn. En zij wist het Nederlandse woord niet meer. 

Later bleek dat er toch nog wat kennissen van haar ook in Veldhoven waren. Dus kon ik ook kennis maken met Carine en Mieke (van Quiltingmieke). Ook al van die gezellige mensen. Ik kreeg meteen een uitnodiging voor een quilttentoonstelling in Schoten (B.) in de handen gedrukt. Als het uitkomt met mijn werk (het is de laatste en heel drukke schoolweek voor de vakantie) ga ik er naar toe. Kan ik ze weer treffen, leuk.

Vera, Mieke en Carine, hartelijk dank voor jullie warme aandacht en vriendschap. Dat maakte deze quiltshow echt ontzettend gaaf.




.