WA

Wat een televisiemarathon was het gisteren, maar wat hebben we genoten van de ceremonie in Amsterdam. En wat trof men het met het weer.... 
Geen regen, toch een zonnetje, niet te warm. In dit blogje mijn hoogtepunten en overwegingen van gisteren. De eerste en laatste foto zijn van mijzelf, de overige komen van www.nu.nl. 

Met mijn kopje koffie, oranjebittertje en oranje tompouce (staat nog in de koeling) voor de TV. Daar had je toch het beste zicht. Blijkbaar vonden dat heel veel mensen met mij, want het was niet zo druk in Amsterdam.

Allereerst de abdicatie zelf. Een emotioneel moment. Ook ik, nuchter mens, pinkte een traantje weg. Toen Beatrix Koningin werd was ik 12. Juliana heb ik ook meegemaakt, maar toch was ze MIJN koningin. Zal wennen zijn aan een Koning.

Als genealoge ben ik ook geïnteresseerd in documenten die belangrijke momenten in iemands leven markeren. Ik was heel benieuwd hoe de akte van abdicatie er eigenlijk uitzag. En ik heb een foto gevonden. Mooi document, zeker met al die handtekeningen. Al duurde het wel wat lang dat ondertekenen. Had best een stemmig muziekje onder gemogen, nu deed het was doods aan. Misschien symbolisch, want de koningin (Beatrix) is met deze akte staatsrechtelijk dood verklaard. Morbide als je er aan denkt.

En hier gaat het allemaal om, de kroon. Nederlandse koningen worden NIET gekroond, maar ingehuldigd. Dus deze is alleen een symbool, maar wat een prachtig exemplaar. Niet overdadig en topzwaar zoals je ook wel eens ziet. Gewoon duidelijk een kroon, mooi in alle eenvoud, maar toch best wel rijkelijk versierd met die parels. Prachtig.

Het moment voor Willem-Alexander zal ongetwijfeld de eed zijn geweest. Hij is een gelovig man en deze eed zal hem zeker wat doen. Daarna kwamen alle parlementsleden aan de beurt, ook weer zo'n moment dat eigenlijk best indrukwekkend is. Ik heb geen bewondering voor die parlementsleden die de eed of belofte weigerden af te leggen en toch in de kerk aanwezig waren. Blijf dan weg, dan maak je een statement, niet zo halfwas. Als zij weggebleven waren dan was er wat extra ruimte voor mensen die er wél graag bij waren geweest.

De koningsvaart 's avonds was ook prachtig. Het weer werkte gigagoed mee, heerlijk avondzonnetje, al was het duidelijk koud. Maar de beelden van de ondergaande zon met dito kleuren op het IJ en ons nieuwe koningspaar met de prinsesjes, super. Het duurde voor mij veel te kort.

En hier gaven ze meteen een statement af. Gewoon het protocol negeren en aanleggen om Armin van Buren en het Concertgebouworkest te begroeten. Wauw.

Toen op TV het saluut van de luchtmacht in beeld kwam, vlogen de straaljagers tegen een oranje achtergrond. Kan het symbolischer.... Het zag zo mooi uit. Geweldig. Ik houd wel van deze symboliek.

En ik, zat ik stil in de tussentijd? Ja eigenlijk wel, gewoon op de bank met mijn royal koffie, oranjebittertje en oranje tompouce. Maar mijn handen werkten in tussen wel. Ik kan geen TV kijken zonder te handwerken, raar he? Dit heb ik in de tussentijd gemaakt.

Het patroontje dat op het blog van Berthi stond. Maar dan wel op z'n Bietjes, dus anders. Een van de landelijke kranten had afgelopen zaterdag een flinke bijlage over de inhuldiging mét speldje. En dit lapje is een prima plek om dit speldje te bewaren. Dus moest ie aangepast worden. Ik heb ook wat andere dingetjes aangepast. En helemaal van mijzelf is het monogram dat je op overal tegenkwam. Goed gelukt he.

.