Snel berichtje

Afgelopen week was er toetsweek op school. Dat houdt stressen van te voren in. (toetsen klaar maken, kopiëren, tellen, nog maals tellen...) In de toetsweek is het redelijk relaxed. Maar daarna begint het weer: nakijken. Dat is toch al niet mijn favoriete bezigheid, maar kost ook enorm veel tijd. Dus de afgelopen paar dagen was ik even ondergedoken. En de komende tijd ook.

Vandaar een kort berichtje. Denken jullie nog aan mijn give-away? Alles mag, als het maar zelfgemaakt is: papier, origami, patchwork, quilt, breien, haken, punniken, noem maar op.
-

En zó ziet het er nu uit...

Dank jullie wel voor alle lieve reacties op mijn eersteb lok. Riet, ik heb er inderdaad een hobby bij en ben helemaal verkocht. Hexjes vond ik leuk, maar dit is leuker. Dus er zal nog wel het een en ander volgen.

Vandaag is het gelukkig weer dag geworden, zodat er prima licht is om te fotograferen. Het blok van gisteren ziet er nou veel beter uit op de foto. Kijk maar.

Is het niet geweldig geworden? Ik ben er helemaal verliefd op. Toen het klaar was, heb ik minutenlang het zitten bewonderen. Die kleuren en het feit dat ik dat ZELF gemaakt heb. Geweldig.

Close-upje van een hoek. Komt mooi uit he? Ik moet jullie bekennen dat dit het allereerste patchwork blok is dat ik ooit gemaakt heb. En ik ben me een partij trots. Uiteraard heb ik de laatste tijd ijverig lapjes gespaard, en voor mezelf wat geprutst en zo. Maar dat durfde ik niet op mijn blog te laten zien. En dat durf ik nog steeds niet.  Maar dit is prachtig in elkaar gekomen, of niet？

Close-upje van het middenstuk. Lang niet alle hoekjes zitten even recht tegen elkaar. Lang niet alles komt goed uit. Maar dat geeft niet, nu is duidelijk te zien dat het handwerk is.

Oke, ik stop met die zelfverheerlijking, nu is het jullie tijd om mijn allereerste blok te bewonderen (of niet).
.

The making of "Bietjes blok"

Zoals beloofd "The making of". Allereerst is het middenstuk gestitcht. En toen alle stukjes geknipt waren, zag het er zo uit.

Close-upje van het prachtige middenstuk. Als je niet goed kijkt lijken de letters net Hebreeuws schrift.

Eerste twee stukjes zitten aan elkaar. Met de hand natuurlijk.

Kijk het schiet al lekker op. Even doorwerken en een punt is klaar.

Het middenstuk met twee punten. Het gaat ergens op lijken. Gelukkig op het voorbeeld. . .

En voor de puntenzoekers onder jullie, een close-up van puntjes.

Goed gelukt he? En dat voor mijn allereerste keer.

Oeps, ik zie dat er geen foto gemaakt is van het affe middenstuk. En hier zitten de eerste twee randjes er al aan. Jammer.

Oke, nou met alle vier de randjes.

Het complete blok, mét alle randjes bewaar ik voor een volgend bericht. Dat moet ik echt met daglicht fotograferen. En dat heb ik nu niet. Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn making of.

.

BOM Fin de Siècle

Afgelopen week zag ik bij de zusjes hier en daar een prachtig blok voorbijkomen. Eerst heb ik lang naar hun blokken gekeken en toen ook op de site van de webshop. Ik was meteen flieft, helemaal en compleet. Zo mooi, van vorm, ontwerp en kleur. Die wilde ik ook maken. Dus besteld en een dag of wat later kon ik al starten.  De foto's zijn wat gelig, omdat ze met kunstlicht gemaakt zijn. Sorry.

Het mooie van deze BOM is dat de stoffen al half voorgesneden zijn. Qua voorbereiding dus relatief weinig werk. En alhoewel ik geen ervaren naaister/patchworkster/quilster ben, ben ik meteen begonnen. Een van de komende dagen zal ik jullie "The making of Bietjes eerste blok" laten zien. Want uiteraard heb ik het eerste blok veel gefotografeerd.


Zondag was de aftrap voor dit blok. Maandag heb ik er aan gewerkt, en dinsdag en nu is het klaar. Alle tijd naast mijn baan ging er aan op, ik kon het niet wegleggen. En kijk eens hoe het geworden is? Daar wordt je toch helemaal en compleet flieft op, nietwaar?

DH hoeft niet jaloers te worden. Hij is helemaal van mijn flieftheid op de hoogte. Ieder stukje dat ik aan een ander stukje gezet heb, moest hij natuurlijk meteen en uitgebreid van mij bewonderen. Een van de volgende dagen komt er hier een "Making of", dus ' stay tuned'.
.

My Garden (6)

Afgelopen week lagen al weer de volgende twee knoopjes van My Garden op de mat. Ik moet toch voort maken met de eerste 6.

De vogeltjes had ik nog niet geappliceerd. Omdat ik eerst nog over de envelopjes na moest denken. De meeste vogeltjes hebben een envelop in hun snaveltje. En de stitchlijnen lopen over hun lijfje door. Dat wilde ik niet. Ik heb zitten friemelen met een piepklein stukje stof. Om dit in de vorm van een envelop te krijgen, maar dat lukte niet. Te friemelig stukje, of te dikke vingers.

Dus nu denk ik dat ik gewoon een rechthoekig stukje stof appliceer. Daar een hartje op stitch én de lijnen van de omslag. Of hebben jullie een beter idee?

Give away ofwel verjaarskaartje

Er waren blijkbaar wat problemen met de links op de pagina's over mijn give-away. Dus hieronder nog eens alle gegevens bij elkaar.


Hier (<- KLIK) lees je alles over de give-away.


Mijn adres kun je zo terugzoeken. (Jawel je moet er wel wat voor over hebben) Klik op de onderdelen zelf.


                                              Straat/street       nummer/number
postcode cijfers/numbers - letters/letters       dorp/village


Voor mijn buitenlandse lezers. In de volgorde zoals hierboven zo moet je een nederlands adres schrijven. Jullie schrijven er dan nog wel het land bij. Anders komt het kaartje ik weet niet waar aan.


Volgens mij had ik wel verteld dat de hoofdprijs een boek was, maar nog niet welk. Een tijd terug had ik via internet boeken besteld, maar op de een of andere manier was deze bestelling dubbel gegaan. Helemaal niet erg, want die kunnen altijd wel als kadootje geruikt worden. Dus de winnaar mag kiezen uit de volgende boeken.

Zo leuk om door heen te bladeren, ideeën op te doen, of gewoon dingen uit te maken. Ik houd van de Scandinavische stijl, redelijk strak en gewoon prachtig in al haar (ogenschijnlijke) eenvoud.

Ik kan niet wachten tot 15 februari.

.

Give-away en letters

Het laatste gedeelte van het adres voor de verjaarskaart give-away, de letters. Ik heb een paar mooie uitgezocht.

Print ze uit, dan kunnen de (klein)kinderen ze inkleuren. Ze komen van deze site, daar staan nog meer leuke kleurplaten op.

My Garden (5)

Het is lang, te lang geleden dat ik iets van My Garden heb laten zien. Ik ben nog niet helemaal bij, maar het schiet lekker op. Op een paar blogs heb ik de volgende twee knoopjes al gezien, een bijenkorf en een gieter. Zelf heb ik tot en met knoop 6 alles binnen. Geniet ook maar even van deze prachtige patroontjes en knoopjes.

Op de steel van de kruiwagen moet nog een vogel geappliceerd worden. Ik denk dat ik de applicaties allemaal tegelijk doe op het einde.

Op de onaffe paal komt een vogelhuisknoopje. Het valt me op dat de kleurtjes wat doffer zijn dan in het echt. En toch was er voldoende licht om te fotograferen. Jammer.

In het grote lege vlak wordt de pot waarin de flowertjes staan nog geappliceerd. De dichte flowertjes waren overigens een flink karwei om te maken. En het resultaat is nog niet helemaal naar mijn zin.

Deze wordt heel schattig. Het slingertje links is de vlucht van een schattige vlindertje dat als knoopje er nog op komt. De voelsprietjes zijn al te zien. Er komt ook een grote vogel (applicatie). De pootjes staan er al.

Dit is dus het 'work in progress'. Het waterbakje staat er al, de pootjes van de vogel op de rand ook. De bloemen en de rand moeten nog.

De laatste heb ik al getekend. Dit worden twee potten met bloemen. De potten worden weer geappliceerd.
Zo, jullie zijn weer bij wat My Garden betreft.


.

Grannies

Ik was laatst in de handwerkzaak, heel gevaarlijk, er blijft nl. meestal wel wat aan mijn vingers plakken. Dus ook nu. Schattige paarse, roze en wit garen. Toen ik de winkel uitliep wist ik nog niet wat ik er mee ging doen, wel dat ik waarschijnlijk te weinig gekocht had.

Ik ben er grannys mee aan het haken. Ze kleuren prachtig, maar ik had geen zin in de zoveelste deken. Al na 2 grannies wist ik dat ik er een vest van wil maken. Ik zag laatst onze nationale knuffelboerin, Yvon Jaspers, op de tv met een lang vest van grannies. (althans dat dacht ik, maar ik kan geen enkele foto er van vinden). En dat wilde ik ook. Uiteraard heb ik daar geen patroon van, maar ik wil het zo op de bonnefooi maken. Ik heb de patroondelen van een lang vest uit een krant geknipt. En ik haak net zo lang grannies tot het een beetje past. Misschien lukt het, misschien niet. Ik houd jullie op de hoogte.

Oh, ja, nog het laatste deel van mijn adres voor de verjaarskaartgive-away:

(foto is weggehaald)

 is de naam van de straat.

Aangebrande toast???

Rare jongens die Amerikanen. Op Berthi's blog kwam ik in de reacties een link tegen die ik jullie niet wil onthouden. Deze link. Op deze link staan meer foto's. Een paar ervan heb ik geleend voor bij dit artikel te plaatsen.

Laura Hadland maakte van toast (geroosterd brood dus) een gigantisch schilderij van haar schoonmoeder. Ze had er het volgende voor nodig:
- 40 vrienden om haar te helpen
- 9 broodroosters
- 6 uur tijd om te roosteren
- 9.852 sneetjes brood

Het schilderij werd uiteindelijk zo'n 10 bij 15 meter groot. En naar verluid zou haar schoonmoeder toch aangenaam verrast zijn. Zouden ze de toast echt allemaal gesmeerd hebben en opgegeten hebben?

En dan het laatste deel van het adres voor de verjaardagskaarten give-away. Wat een scrablewoord. Mijn huisnummer is dit:

Voor degenen die niet weten hoe een nederlands adres er uit ziet:
    naam
    straatnaam - huisnummer
    cijfers van de postcode - letters van de postcode - woonplaats

Ik ben heel benieuwd of ik kaartjes zal krijgen en hoe ze er uit zien. En wachten is echt niet mijn sterkste kant.
.

Gele lapjes

Marion had een give-away op haar blog. En ik won een van de prijzen. Joepie. Het waren een paar gele lapjes. Geel vind ik een moeilijke kleur, maar wel heel erg mooi en vrolijk. Dus ik was heel benieuwd. En ze vallen helemaal in de smaak. Kijk maar.

Ze had er ook nog een Pebble van John James bijgedaan. Laat dat nou net heel erg fijne naalden zijn. Ik had er al een, maar deze naalden zijn altijd welkom bij mij. Dank je wel Marion.


En om het helemaal af te maken schreef ze haar berichtje voor mij in een schattige kaartje. Een quilt met precies mijn kleuren. Ik houd nl. van natuurtinten. Het is een quilt met de titel 'Schitterende bloem' van Lya Geven-boere. Wat een fijne verrassing. Dank je wel Marion, ik ben er erg blij mee.

Oh ja, en dan nog een stukje van mijn adres, voor de verjaarskaartjes in mijn  give-away. De postcode begint met de cijfers:

(foto verwijderd)

Dus zoek maar eens op in welke plaats ik dan woon.
.

Tijd voor een Give-away

Ik houd van feestjes, maar heb de laatste tijd wat feestjes overgeslagen. Zo was het op 23 december precies één jaar geleden dat ik mijn eerste berichtje op mijn blog schreef. Intussen is dit mijn 271e berichtje. En, sinds ik een teller installeerde, hebben meer dan 26.000 mensen mijn blog bekeken. Op 9 augustus afgelopen jaar kreeg is de meeste bezoekers, 250 mensen bekeken mijn berichtje van die dag. Waarom dat zo spannend was, weet ik niet. Het ging over mijn flowertjes.
Veel van de bezoekers plaatsten ook een reactie, wel 1.094 reacties in totaal. Geweldig vind ik dat. Ik houd van feedback, positieve en ook opbouwende negatieve feedback.

Dus is het tijd voor een give-away. Ik ga dit koppelen aan nóg een feestje, mijn verjaardag. Op 15 februari wordt ik weer een dagje (en jaartje) ouder. Wat moet je nou doen voor deze give-away? Heel simpel, zorgen dat ik een zelfgemaakte verjaardagskaartje krijg van je. Een paar dagen ná mijn verjaardag trek ik de winnaar. Voor die winnaar heb ik een boek klaar liggen. En waarschijnlijk verdwijnen nog wat dingetjes in dat pakje.

Waar moet je het naar toe sturen. Wel naar mijn woonadres, maar dat wil ik hier niet op mijn blog zetten. En ik wil ook van te voren niet weten hoeveel kaartjes er gestuurd worden. Dus heb ik het volgende bedacht. In de komende berichtjes zet ik iedere keer een stukje van mijn adres er bij. Zo sprokkel je in een paar dagen tijd mijn hele adres bij elkaar. En tóch staat het niet op internet in zijn geheel.

En als jullie allemaal op 15 februari op mijn blog reageren, dan weet ik of alle kaartjes inmiddels aangekomen zijn. Als je er nog vragen zijn, dan hoor ik dat wel.

En omdat een logje zonder foto ook maar zo kaal is, zet ik een paar van mijn favoriete Loesjes hier neer.

Fijne dag nog.

.

Onderduiken

Het leek alsof ik een aantal dagen ondergedoken was. Leek, want natuurlijk las ik wel jullie berichtjes. Zelf had ik weinig schrijfinspiratie. En eigenlijk vrij druk. Ik ben lid van de plaatselijke heemkundevereniging. En die geven ieder jaar een Jaarboek uit met daarin het verslag van het jaar, maar ook allerlei artikelen over het dorp van vroeger en nu. Daarvoor schrijf ik meestal wat. Dus was ik verwikkeld in de belevenissen van een voormalig dorpsgenoot (uit de 19e eeuw) die naar Amerika geëmigreerd was. En daar in Wisconsin een bloeiend edrijf (bestaat nog steeds) en een bloeiende familie opgebouwd heeft. Hartstikke interessant.

Intussen was ik ook druk met de hartjeswap. Ik heb geen idee of mijn partner een blog heeft. Dus laat ik maar een piepklein stukje zien.

Degene die voor mij een hartje mocht maken had me al een enthousiast gemaild. Dat is Kris. Kris heeft wel een supergezellige blog met mooie dingen dus dat komt helemaal goed met mijn hartje. Ik ben heel benieuwd wat zij gaat maken. Maar daar moet ik nog even op wachten. En wachten is echt niet mijn sterkste punt.

Mijn werk is intussen ook weer begonnen. En wel in een nieuwe school. Een nieuw gebouw welteverstaan. Hartstikke mooi, fris en fleurig. Afgelopen maandag was het inruimdag. De leerlingen waren nog vrij, maar wij mochten onze kasten inruimen. En natuurlijk ook het gebouw bekijken, de weg vinden en zo meer.


Woensdag begonnen voor mij de lessen. Het werkt relaxed. We werken in domeinen. Dat wil zeggen, de leerlingen zitten in een grote ruimte in groepjes. Meestal met meerdere klassen in een ruimte. Instructie wordt in een aparte instructieruimte gegeven. Daar staat allerlei apparatuur (moet nog komen) die je daarvoor kunt gebruiken, zoals beamer, smartboard, etc. In het domein zelf is het de bedoeling dat de docent meer coacht en de leerlingen ook van elkaar leren. Zelf had ik al ervaring met het werken op deze manier, maar sommige collega's verlangen nu al naar het oude systeem.

Ik zal mijn camera eens meenemen en foto's maken, want het is werkelijk een geweldig gebouw geworden.
.

Tja,

dan is er eindelijk het nieuwe jaar, maar dan is er geen inspiratie om over te schrijven. Dus was het even stil hier. Inspiratie is er nog steeds niet zo. Ik heb nog een week vakantie (we kregen pas op 1e kerstdag vakantie), en en wel druk doende met van alles en nog wat.


Toch wilde ik even een teken van leven geven. Maar eerst mijn nieuwjaarswens. Dank je wel voor alle lieve reacties wensen. En natuurlijk wens ik jullie weer een spetterend en creatief 2011. Vol liefde en gezondheid.

De foto is wat wazig. Het toestel stond nog in de close-up stand.

De foto kan niet op nieuw genomen worden, want de krans is al afgebroken.

De krans, eigenlijk is het een gewone tenen krans, maar daarin heb ik al mijn ontvangen kerstkaarten gestoken. Hij hangt boven de haard en staat zo gezellig. De eerste kaart erin zag nog heel raar uit, maar naarmate er meer kaarten kwamen werd het steeds gezelliger. De zelfgemaakte kaarten of de fotokaarten heb ik er niet in gestoken. Dat vond ik jammer. Ze worden namelijk iets gevouwen doordat je ze tussen de tenen klemt. En juist die kaarten bewaar ik altijd, dus kregen die een apart plaatsje. 

Onze alternatieve kerstboom. Omdat ik zo laat vakantie kreeg, hebben we geen gewone kerstboom gehad dit jaar. Deze ijzeren boom was oorspronkelijk in zilver en door mij goud gespoten. Die kleur vind ik warmer. Mijn tante (die van dequiltstofjes) had er eentje. En zij had er allemaal quiltitempjes inhangen. Zag iedere kerst echt prachtig uit.
Ik wilde ook zo´ boom, maar ko er gee vide. Tot ik midde i de zomer (het was meer da 30 grade) bij een opheffigsverkoop in een wikel in het dorp deze boom tegen kwam. Zij hadden hem als displayobject gebruikt. Hij mocht mee voor 25 gulden. Dus liep ik hartje zomer met een zware kerstboom door het dorp te sjouwen. En een commetaar dat ik kreeg! Maar ik had hem.

Ik heb de boom goud gespoten en er komen alleen gouden, bronzen, bruine of rode spullen in te hangen. De groene kerstboompjes zijn verstekelingen die er nog uit moeten. Ieder jaar komt er wel wat meer erin. En zo wordt de boom ieder jaar voller. En mooier natuurlijk.

Onderin de bak liggen goudkleurige ballen, en daartussen lampjes. Als die aangaan, verlichten ze de boom erboven. Dat geeft een licht en dat ziet er echt leuk uit. Wacht een foto met de lampjes aan.

Overigens is deze boom erg handig. Want na de kerst pak ik hem zó op en breng hem zó (met spul en al) naar de zolder. Volgend jaar is hij weer zó aan te pakken. Optuigen en aftuigen (wat een naar woord) hoeft gewoon niet.
.

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Gelukkig Nieuwjaar

Ik wilde de eerste zijn met mijn wensen.

Gelukt?

.