Onderduiken

Het leek alsof ik een aantal dagen ondergedoken was. Leek, want natuurlijk las ik wel jullie berichtjes. Zelf had ik weinig schrijfinspiratie. En eigenlijk vrij druk. Ik ben lid van de plaatselijke heemkundevereniging. En die geven ieder jaar een Jaarboek uit met daarin het verslag van het jaar, maar ook allerlei artikelen over het dorp van vroeger en nu. Daarvoor schrijf ik meestal wat. Dus was ik verwikkeld in de belevenissen van een voormalig dorpsgenoot (uit de 19e eeuw) die naar Amerika geëmigreerd was. En daar in Wisconsin een bloeiend edrijf (bestaat nog steeds) en een bloeiende familie opgebouwd heeft. Hartstikke interessant.

Intussen was ik ook druk met de hartjeswap. Ik heb geen idee of mijn partner een blog heeft. Dus laat ik maar een piepklein stukje zien.

Degene die voor mij een hartje mocht maken had me al een enthousiast gemaild. Dat is Kris. Kris heeft wel een supergezellige blog met mooie dingen dus dat komt helemaal goed met mijn hartje. Ik ben heel benieuwd wat zij gaat maken. Maar daar moet ik nog even op wachten. En wachten is echt niet mijn sterkste punt.

Mijn werk is intussen ook weer begonnen. En wel in een nieuwe school. Een nieuw gebouw welteverstaan. Hartstikke mooi, fris en fleurig. Afgelopen maandag was het inruimdag. De leerlingen waren nog vrij, maar wij mochten onze kasten inruimen. En natuurlijk ook het gebouw bekijken, de weg vinden en zo meer.


Woensdag begonnen voor mij de lessen. Het werkt relaxed. We werken in domeinen. Dat wil zeggen, de leerlingen zitten in een grote ruimte in groepjes. Meestal met meerdere klassen in een ruimte. Instructie wordt in een aparte instructieruimte gegeven. Daar staat allerlei apparatuur (moet nog komen) die je daarvoor kunt gebruiken, zoals beamer, smartboard, etc. In het domein zelf is het de bedoeling dat de docent meer coacht en de leerlingen ook van elkaar leren. Zelf had ik al ervaring met het werken op deze manier, maar sommige collega's verlangen nu al naar het oude systeem.

Ik zal mijn camera eens meenemen en foto's maken, want het is werkelijk een geweldig gebouw geworden.
.