Zaandam

Joepie we gaan een weekendje weg, naar Zaandam. En we logeren in dit grappige hotel.

Nou ben ik natuurlijk op zoek naar de meest leuke dingen om te zien en te doen in Zaandam. Wie kan me helpen? Alle tips zijn welkom.

We gaan een dagje met de trein naar Amsterdam. En natuurlijk naar de 2 quiltwinkels aldaar. Maar verder staat er nog helemaal niets vast. Er zijn vast lezers van dit blog die in de buurt wonen. En dus weten waar we moeten zijn. Ik ben op zoek naar:

- leuke restaurantjes, waar je heerlijk (en niet te duur) kunt eten
- toeristische dingen die je beslist moet zien, maar niet persé die allergrootste attracties
- quiltwinkeltjes
- treinenwinkeltjes (voor modelspoorbaan). DH moet natuurlijk ook wat leuks hebben.
- cafeetjes met heerlijke koffie en wat lekkers er bij
- typische lekkernijen uit de streek
- markten, etc. etc. etc.

Ik ben benieuwd naar jullie tips. Liefst snel, want dit is zo'n last minute boeking. We gaan dus al snel.
Fijne dag nog.



.

Recensie

Klinkt erg deftig nietwaar, "Recensie". En ook een beetje streng. Maar ik weet er geen ander, vriendelijker woord voor.

Vorig weekend zijn we naar de film The Monuments Men geweest. En verschillende van jullie hebben me gevraagd te schrijven wat ik van die film vond. Dus vandaar.

Verhaal (heel in het kort)
Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog, op het einde er van als de  geallieerden oprukken op het Europese vasteland. Een groepje Amerikaanse militairen krijgt de opdracht om de kunst die door de Duitsers geroofd werd, op te sporen en terug te brengen waar die vandaan kwam. Liefst voordat de Russen het zouden vinden. Het is gebaseerd op echt gebeurde feiten.

De echte Monuments Men aan het werk in WO2

Recensies van anderen
Op TV had ik de trailer gezien en de film leek me wel wat. DH is zeer geïnteresseerd in WO2, dus die was snel te porren. Zelf was ik meer benieuwd naar het verhaal. Ik had nl. nog nooit gehoord dat er een speciale eenheid naar de kunstschatten op zoek was gegaan.
Pas nadat we gereserveerd hadden, las ik de recensies. En die waren allemaal niet goed. Nou vind ik de meeste recensenten (?) behoorlijke piskijkers, die weinig films goed vinden. En de films die zij goed vinden, vind ik slecht, omdat ze niet te volgen zijn.

Mijn recensie
Wij hebben genoten van de film. Het is zeker geen akelige oorlogsfilm met bloederige scenes of schietpartijen. De oorlog is zeker wel continue op de achtergrond aanwezig. Heel grappig zit ergens in het begin van de film een stuk Vlaams (met ondertiteling). Dat verwacht je niet.

De echte Monuments Men bergen de Madonna van Brugge

Het is een heel geloofwaardige film geworden. Die het verhaal goed in beeld brengt. Er zit een heel klein romantisch lijntje in, waarvan ik niet weet of dat ook zo gebeurd is. Maar dat is niet de hoofdverhaallijn. Ik heb later op internet foto's gezien van de echte mannen in aktie. En in de film komen die beelden ook terug in de scenes. 

Als je goed oplet en een beetje van de achtergrond van de oorlog weet, zit de film ook boordevol (kleine) humor, bijvoorbeeld in de interactie tussen de acteurs. DH en ik hebben in ieder geval behoorlijk gelachen. Terwijl om ons heen de jongeren ons wat raar aankeken. Wij zagen de humor dus wél.

Kortom ik (wij) vind het zeker de moeite waard. Het verhaal is goed, het acteerwerk is goed, er zit humor in, en het is ook prachtig in beeld gebracht. Het enige wat ik pas later in de gaten had, en dat zal wel aan mij liggen, was de grote filmopbouw.

In het begin van de film, laat het hoofd van de groep (George Clooney mét baard) een diaserie zien van hun expeditie (dat had ik niet in de gaten) aan President Truman (zag ik ook niet). Daarna begon de eigenlijke film (met George Clooney met klein snorretje). En tenslotte kwam de eerste scene weer terug (diaserie en Truman) als afsluiting. Ik vond dat een rare overgang. Maar ik had niet in de gaten dat het eigenlijke verhaal een grote flashback was.
De hoofdonderzoeker laat met diabeelden aan de president zien wat zijn groep gedaan heeft. Hij vertelt dus het verhaal wat de kijker als film ziet. En op het einde zie je dat hij zijn verhaal en diaserie afsluit. Dat had ik niet in de gaten. Pas toen DH en ik over de film spraken hoorde ik dat van hem.

In ieder geval kan ik de film zeker aanraden. Als die nog eens op TV uitgezonden wordt, zal ik die zeker nog eens bekijken. Ben je ook nieuwsgierig geworden? Dan is hier de link naar de trailer. Veel plezier.
En als je de film gezien hebt, laat je dan ook even weten wat jij er van vond? Ik ben nieuwsgierig naar jouw mening.




.

Randjes

Een tijdje terug ben ik opnieuw begonnen met de CAL, nu met andere kleuren en ander soort garen. Ik wilde tóch een deken haken. Van de oude kleuren (wit, blauw, paars) maak ik een (of meerdere kussens). En de nieuwe wordt dus een deken. De nieuwe bolletjes zijn ook een stuk zachter. Het lijkt wel zijde, ook al is het dat zeker niet.

Intussen ben ik ook helemaal bij. Kijk maar.

Degenen die ook mee haken zullen we direct zien dat ik wel wat veranderd heb.De stersteek zit er nl. niet in. Ik heb die diverse malen gehaakt, op verschillende manieren, en met verschillende naalddiktes. Maar iedere keer werd het veel te strak en trok de hele deken centimeters naar binnen. Uiteindelijk heb ik deze steek eruit gelaten. In plaats daarvan heb ik deze hartjessteek gemaakt. Al zie ik niet direct hartjes erin.

Op de foto zie je die in de bovenste helft. Roomwit met donkerbruine binnenkant, Net onder de grannies. 

En ook boven de grannies heb ik wat veranderd. De grannies maakten het ding wel erg wijd. Dus in de bovenste rand heb ik de stokjes en halve stokjes omgedraaid. Ik begon met halve stokjes om de boel weer wat in het gareel te krijgen. En daarna stokjes. 

De kleurtjes zijn in het echt natuurlijk veel sprankelender. De deken-in-wording ligt op de foto in de schaduw. De foto in de zon gaf rare onnatuurlijke schaduwen, vandaar. De volgende keer probeer ik de kleuren wat beter op de foto te krijgen. Beloofd.

.

Woordloze woensdag

Dankjewel

Dank jullie wel voor de felicitaties en goede wensen. Ik werd overspoeld met kaarten, telefoontjes, sms-jes, mailtjes, blogjes, FB-tjes, handjes, kusjes en hug-jes. Al die warme gebaren heb ik heel erg gewaardeerd. En ik wil jullie daarvoor bedanken met dit.

Heerlijk, en ook nog goed voor de lijn. Geniet er van.

Happy birthday

to me....
Tja dit werd vannacht om 00.00 uur al voor mij gezongen. Het is dit weekend een feestweekend. Gisteren Valentijnsdag met een supergezellig etentje voor DH en mij. Lekker thuis.

Vandaag mijn verjaardag. Ja ik wordt al weer 46 jaar vandaag. Waar blijft de tijd. De eerste rimpels zijn al gearriveerd. Zie mijn eerdere blogje.

En morgen heerlijk met DH naar de film. Eigenlijk zouden we dat op Valentijnsdag doen, maar dat kwam qua tijd niet helemaal goed uit. Een etentje en film, bedoel ik. Dus gaan we morgen. Het wordt The Monuments Men. De kritieken zijn erg wisselend, dus gaan we zelf maar oordelen. 

En als toetje is maandag mijn schoonzus jarig. Dus al met al een druk weekend.

Happy Valentine

.

Leuk, klein projectje

Laatst zag ik zo iets schattigs, een lief klein projectje. Een ieniemienie vilten opbergboxje voor borduur garen. Zo schattig. Kijk zo ziet het er uit.

Het borduurgaren zit op een naaimachine-spoeltje gewikkeld. En door een gaatje in de bovenkant komt de draad er gemakkelijk uit. In een klein tasje aan de voorkant stop je eenvoudig het wikkeltje met de kleurnummer. Je kunt zelfs 2 spoeltjes in een boxje doen.

Zelf ga ik deze niet maken, mijn borduurgaren zit op kaartjes. Bovendien zou ik té veel boxjes moeten maken. Ik heb veel verschillende kleurtjes. Maar wil jij wel zo'n schattig boxjes maken, kijk dan op deze link. Het is namelijk wel een heel lief cadeautje in een pakketje voor een lieve collega-handwerkster.



.

Protest

Als ik op mijn computer internet opstart krijg ik automatisch de site van Google. En het is iedere keer genieten als ze hun logo aanpassen aan de actualiteit. Vandaag verscheen er deze.

Duidelijk een verwijzing naar de start van de Olympische spelen. Mooi strak gemaakt met diverse sporten en leuke, aansprekende kleuren. Ik dacht er verder niet bij na en ging naar mijn blogleeslijst. Meestal kijk ik dan ook even snel op nu.nl voor het nieuws. En ga dan over tot de orde van de dag.

Op de nieuwssite las ik dat het logo van Google een stil protest tegen de schending van de homorechten was. En inderdaad, toen viel het kwartje pas.

Een mooie vorm van protesteren, dat waarschijnlijk meer impact heeft dan een premier die Poetin eens gaat vertellen hoe e.e.a. zou moeten. Of het opnemen van homo's in de officiële delegatie. Op de manier van Google bereik je veel mensen, mensen die je bewust maakt van de schending van mensenrechten. En als dit vaak genoeg gebeurt, misschien ook mensen die zelf de rechten van anderen schenden. Of mensen die dit kunnen verhinderen.

Overigens vind ik het woord homorechten eigenlijk niet goed. Net alsof homo's andere rechten hebben dan hetero's. Eigenlijk gaat het gewoon om mensenrechten, het recht op vrije partnerkeuze.

Dit is eigenlijk alles wat ik hierover kwijt wil, want laatst hoorde ik iemand een rake opmerking maken. De Olympische Spelen horen over de SPORTERS te gaan, en niet over alle zaken rondom. De sporters hebben er 4 jaar of meer naar toegewerkt om op de Spelen te schitteren. En het is niet goed dat de aandacht voor hen overschaduwd wordt door aandacht voor politieke zaken. Sport en politiek horen niet samen op de Spelen.

.

Woordloze woensdag

.

Oud ?????

De laatste tijd lees ik steeds meer berichten op blogs dat mensen aan een leesbril moeten. Of misschien vallen ze me nu meer op. Ik heb er zelf ook een. Ik schreef er een tijdje terug over. 

Het is een witte bril en sinds ik die bril heb, vind ik mijn gezicht zo bleek. Eerst dacht ik dat het aan de winter lag, dan is niemand echt bruin (zonder wintersport), zeker bleekscheet Bietje niet. Maar die bril geen ook niet echt kleur aan mijn gezicht. En ik was een gekleurde bril gewend. Dus ben ik mijn ogen wat meer gaan benadrukken met make-up.

En dat heb je dus een spiegeltje nodig en kijk je daar in. Sterker nog, dat spiegeltje zit best dicht bij je gezicht. Dus alle rimpels komen vol in het zicht. Die schattige rimpeltjes rond mijn ogen waren natuurlijk lachrimpels. Ik heb altijd gezegd dat ik daar eerst rimpels kreeg. Ik lach namelijk graag en veel. Maar die kleine walletjes onder mijn ogen dan? Die kan ik toch niet schattig meer noemen.

En een beetje te veel huid onder mijn kin dan? En de huid is ook niet meer zo strak en effen als ik gedacht had. Ook in mijn voorhoofd zie ik de zorgen van de afgelopen jaren terug. En schrik, is dat een grijze haar? De kapper heeft toch altijd gezegd dat mensen met mijn haarkleur niet of nauwelijks grijs worden. Bovendien zit het ook niet in onze familie. Mijn ooms en tantes van 70-80 zijn nog steeds blond en niet grijs. Oh, nee, een blonde. 

Ik heb midden-donker-blond haar van mezelf. En al een paar jaar laat ik er highlights én lowlights in zetten. Ofwel lichten én donkere punten. Grijs valt dan helemaal niet meer op.

Je begrijpt dat ik maar niet meer met mijn nieuwe bril voor de grote spiegel ben gaan staan. Want dan zou dit blogje nog véél langer worden. Het is gewoon zo dat ik 45 jaar ben, over twee weken zelfs 46. En dan schijnt je lichaam het beste gehad te hebben. Uiterlijk dan, want innerlijk is wat anders. 

En aangezien mijn DH (gelukkig) van me houdt zoals ik ben, maar vooral van mijn innerlijk. Bent ik een gelukkig mens. En dat gezicht...... ach, dat zie ik alleen als ik in de spiegel kijk. En zonder bril ziet het er allemaal nog strak uit.





.