skip to main |
skip to sidebar
Thuis bij mijn ouders spreek ik dialect. Ik ben er mee opgegroeid. Dus spreken en verstaan is geen probleem. Schrijven is wat anders, al die accenten. Als ik het al schrijf doe ik dat op het gevoel. Maar er is een speciale spelling hiervoor: de Veldeke-spelling. Het woordenboek dat een tijdje terug van mijn dialect uitkwam is daarin geschreven. En ik wil jullie zo voor en na mee laten genieten van wat 'rare' woorden. Zelfs voor mij rare woorden.
Pestoersbotteram (letterlijk vertaald: pastoorsboterham)
Dit is een dubbele boterham van twee sneden witrood, beiden met beleg (meestal rookvlees). En tussen die twee belegde sneden een snee beboterd roggebrood.
Dit is geen pastoersbotteram, maar wel heel lekker. Ik had geen witrood in huis, anders maakte ik er eentje voor de foto. Overigens wisten die pastoors wel ook wat lekker was. Dat is ook duidelijk.
.
en aan de foto te zien, weet jij ook wel wat lekker is:)
BeantwoordenVerwijderenHeb je hiermee je frustratie weg van gisteren weg kunnen werken?
BeantwoordenVerwijderenhttp://quiltaart.blogspot.com
Dat ziet er lekker uit.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Mascha
Wat een leuk woord. Maar je hebt voor zo'n boterham wel een heel grote mond nodig.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dialect, ik ben benieuwd of ik er iets van versta zaterdag, ik ben nog nooit echt in Limburg geweest. We gaan trouwens naar Echt!
BeantwoordenVerwijderenSeg maar hier heb je wel een grote mond voor nodig !
BeantwoordenVerwijderenOh. dat doe herinneringen opkomen. Toen ik mijn eerste baan had was er een collega die elke dag zo'n boterham mee nam. Ik zal altijd goed op te letten of ze hem wel op at, zo niet...dan vroeg ik of ik hem moch hebben. Héérlijk!!! knufzz..peebee.
BeantwoordenVerwijderenDat zier er heel lekker uit! En dialect is ook heerlijk, wij spreken hier alleen maar dialect, ik denk zelfs in dialect!,
BeantwoordenVerwijderengroetjes