Vandaag, 6 jaar geleden . . .

. . . stonden DH en ik voor de ambtenaar van de Burgerlijke Stand én voor de pastoor. Het was een dag met prachtig herfstweer. De week van tevoren had het flink geregend, maar de dag zelf was lekker herfstweer mét een zonnetje.

De dag zat vol verrassingen, onze familie en vrienden hebben ons goed in de watten gelegd.

De dagindeling was ietsjes anders dan normaal (in onze contreien). 's Morgens zijn we voor de wet getrouwd. Daarna gingen we bij mijn ouders lunchen. Tegenover hun huis is een grote speeltuin. Daar hebben we de officiële foto's gemaakt. Op allerlei toestellen. Ze zijn lekker speels geworden én apart.

's Middags zijn we in een kleine kerk getrouwd. Die was precies groot genoeg voor alle belangstellenden, zo'n 100 man. Daarna kwamen alle genodigden in een restaurant in de buurt. Samen hebben we gezellig gefeest tot een uur of acht.
Als locatie kozen we een restaurant dat op loopafstand van ons huis ligt. Het eten en de verzorging daar is erg goed én lekker en dat vonden we belangrijk.

Na de receptie gingen wij met onze daggasten genieten van een 7 gangen-diner. Iedere gang kon gekozen worden uit een vlees- of visgerechtje. Het kiezen was erg moeilijk, want alles was lekker. Dus hebben DH en ik de helft van iedere gang lekker met elkaar geruild. Zo konden we alles proberen.

Vandaag is het dus 6 jaar geleden. We moeten beiden werken en we moeten beiden vanavond (apart van elkaar) weg. Dus even lekker feesten zit er vandaag niet in. Maar morgen gaan we heerlijk uit eten. Deze keer nemen we ook mijn ouders mee. Die komen normaal op onze trouwdag even een stuk vlaai eten, maar dat gaat deze keer niet. Bovendien heeft mijn vader ons erg goed geholpen bij de verbouwing van de bijkeuken. Dus ze verdienen wel een etentje met ons. Lekker en gezellig.

DH wil niet dat zijn foto op mijn blog komt, en om nou een trouwfoto zo te bewerken dat hij onherkenbaar is. . . Nee, dat is niet leuk. Maar een berichtje zonder foto is ook niks. Dus een paar cartoons van Mrs. Bobbins. Een creatie van Julia Icenogle. Ze gebruikte haar tante en haar quilting hobby als inspiratie. Op deze blog kun je veel meer van haar cartoons zien.

.

Zonnebloemen

Al vaker heb ik verteld dat zonnebloemen mijn favoriete bloemen zijn. Misschien kennen jullie de blog van Grittli ook. Zij maakt glaskralen en glassieraden. Een tijdje terug had ze een zonnenbloemensieraad gemaakt voor iemand en dat liet ze zien. Nou die wilde ik ook wel. Ik heb contact gezocht met haar en dit heeft ze me gestuurd.

Ik heb de ketting er vanaf gehaald zodat de foto wat duidelijker werd. Is het niet geweldig! De kleuren zijn precies goed. Let ook eens op de dotjes op de groene kraaltjes, en op de dotjes op de zonnebloem.

Zelfs de blaadjes hebben nerven. Wacht, ik zal het eens beter fotograferen. Kijk door het tegenlicht zie je nerfjes in de blaadjes goed. Ik ben erg onder de indruk van haar vakmansschap, sorry vakvrouwschap. Je kunt je voorstellen dat ik heel blij ben met deze ketting. Ik ga hem bij speciale gelegenheden dragen. Zoals a.s. vrijdag, maar daar zal ik later over schrijven.
.

Kleurenpalet

Deze kleurtjes horen absoluut bij mijn favoriete kleurenpalet. Herfstkleuren zijn mijn ding. Bruin, oranje, rood, groen, eigenlijk alle varianten daarop.
Nou vraag je je natuurlijk af waar ik deze prachtige kleuren voor gebruikt heb. Nou gewoon voor deel 8 van de Lizzie Kate SAL.

En laat daar nou ook zonnenbloemen in voorkomen, mijn favoriete bloemen. Dus je kunt je voorstellen dat ik dit deel van de SAL ook echt een van de leukste vind. Tot nu toe dan, er moeten nog 3 delen komen. September heb ik inmiddels ook al gekregen. Daar ga ik zo meteen nog wat kleurtjes voor halen, ik heb er veel, maar nog lang niet allemaal.
.

Staaltje van Textiel

In november komt er in Streekmuseum De Locht in Melderslo (Noord-Limburg) een tentoonstelling over emigratie naar Noord-Amerika rond 1900. Deze tentoonstelling mag ik mede-organiseren. Daar kom ik beslist later nog op terug. Het wordt een leuke tentoonstelling.

Gisteren was ik weer in De Locht voor een vergadering hierover en ik zag dat er een kleine textieltentoonstelling is. Misschien zijn er geïnteresseerden. In de media heb ik niets over deze tentoonstelling gezien, dus maak ik hier maar wat reclame. De foto's heb ik zelf genomen, maar het was lastig om goede foto's te maken. Er is namelijk geen daglicht.

"Symbiose 1" door Helga Mewes

De gebreide band is tussen de spijkers door geweven

De titel is "Staaltje van Textiel" en de tentoonstelling loopt nog tot 31 oktober 2010. Textiel en metaal wordt al regelmatig samen gebruikt, denk maar aan campingstoelen, tassen, etc. Maar denk ook eens aan standbeelden waarvan de kleding (textiel) in prachtige, natuurgetrouwe plooien valt. Het textiel wordt dan in het metaal uitgebeeld.

"Täglich im Einsatz" door Alexandra Röhrs

Een wit T-shirt krijgt een andere uistraling als er een hemd van ijzer over heen gedragen wordt

Op deze tentoonstelling zijn werken te bewonderen waar textiel én metaal een plaatsje hebben. Er zijn metalen objecten te zien die zijn samengesteld in een textiele techniek. Maar ook werken met draden van metalen garens. Of werken waar metaal in het werk opgenomen is.

"It's All in the Game 3" door Angelika Hecht-Schneewolf

Een metaalachtige stof gedrapeerd over een schilderij

Door het blinken en schitteren was het helaas niet mogelijk een betere foto te nemen

Er zijn borduurwerken te zien, maar ook breisels, haakwerk, zijdeschilderen, shibori (geen idee wat het is), kralenwerk en gemengde technieken. De werken zijn allemaal van leden van de Krefelder Textilkunstgruppe. Deze kunstenaarsgroep heeft zich in 1992 vanuit een andere groep opnieuw gevormd. Haar doel is het bevorderen van vriendschap tussen andere volkeren door middel van Kunst en Cultuur.

"Schmetterling" door Alexandra Röhrs

In dit gedetailleerde werk zit beslist heel veel uren werk

De meeste leden hebben een academische opleiding op het gebied van textiele beeldende vorming. Sommigen zijn werkzaam geweest in het onderwijs in de textiele vakken. En enkele zijn autodidact. Ze streven er naar om minimaal een maal per jaar een gezamenlijk expositie te organiseren. Ze exposeerden al in Duitsland (uiteraard), Nederland, Oostenrijk, Luxemburg en Zuid-Korea.

Bij dit gehaakte kunstwerk kon ik de naam van de maakster/maker niet ontdekken

Natuurlijk kan er met ijzerdraad gehaakt worden, wel even doorzetten

"Spijkerschrift" door Elise Kloppers

De woorden zijn gevormd door spijkers op de stof te naaien, net als de versieringen

Als het lukt om vandaag deze tentoonstelling te bekijken, kun je meteen de internationale Champignondagen meepikken. Het streekmuseum is tevens het nationale Champignon- en Aspergesmuseum. En juist dit weekend is er alles over champignons te zien (en proeven). Nog een keer de internetsite voor de openingstijden en route. Een klein voorproefje.

.

Herfst

Naschrift:
De foto's zijn niet allemaal van mijzelf. De laatste 2 heb ik gekregen, die van het meer van een kennis uit Amerika, die van de paddestoelen van een kennis uit Nederland. Of zij ze zelf gemaakt hebben, dat weet ik helaas niet. De foto van de bladeren is van mijzelf (van het vorig jaar) en de tekening komt van internet. Ik ben in het oorspronkelijke bericht vergeten de credits te geven aan degene die ze zouden moeten krijgen. Mijn excuses hiervoor.

Het is inmiddels weer herfst geworden. Qua kleur mijn favoriete seizoen. Ik houd van aardetinten zoals rood, geel, oranje, bruin en groen. Ik zou ook zo graag eens de 'Indian Summer' in Amerika eens met eigen ogen willen meemaken.
Qua weer is een ander verhaal, geef mij dan de zomer of de winter (alleen met flink sneeuw).

Ik las op de blog van Cobi het verhaar waarom de blaadjes aan de bomen groen, rood, geel en bruin kleuren. Volg de link als je het ook wilt lezen.

Als afsluiter een paar herfstsfeerbeelden. Mooi scrabbelwoord het? Onthoud het want het gezelschapsspellenseizoen (dit is er ook een) is weer aangebroken.

.

Hoedje

Ik liet jullie mijn hoedje voor op de hoedenplank van onze oude Mercedes uit de jaren 70 al eerder zien. Iemand, en ik ben eerlijk vergeten wie, vroeg naar het patroontje daarvan. Ze kon het op internet niet vinden. Nou heb ik er geen patroon van, maar gewoon uit de losse hand gehaakt. Ik weet ook van mezelf dat ik vrij los haak, dus ik pak altijd een naald die flink kleiner is. Met andere woorden, waarschijnlijk kan iemand niets met een patroon van mij, want dat komt niet uit. Maar ik kan wel aanwijzingen geven hoe ik het aangepakt heb om het zelf uit te vogelen.

Je neemt een WC-rol, een volle, en je haaknaald en garen in de kleuren die je wilt. Ik gebruikte donkerblauw en wit. Als eerste wordt een rondje gehaakt. Voor mijn haakstijl is dat 16 stokjes in een magische ring haken. Dichttrekken en met een halve vaste dichtmaken. Je haakt in ringen en niet in spiralen. In de volgende ring ga je meerderen, hoeveel dat hangt af van de dikte van het garen, de naald en je haakstijl. Probeer het zelf even uit. De bedoeling is dat het een platte cirkel wordt.

Haak net zoveel ringen zodat de cirkel precies op de rol past. De volgende ring meerder je niet meer, en haak je de stokjes in het achterste lusje van de vorige toer. Ik heb hier geen foto's van. Maar als je bovenop de haakwerk kijkt, zie je een soort kettingsteek, hiervan haal je de draad alleen door het achterste lusje. Op deze manier krijg je een scherpere hoek in de rand van je hoedje. Haak net zo veel toeren als dat de WC-rol hoog is. Ik trek het hoedje in wording regelmatig over de WC-rol heen, om te kijken hoe ver ik nog moet.

Mijn witte strepen zijn iedere keer 1 toer wit. Daar tussen zitten 2 toeren donkerblauw. Heb je genoeg toeren gehaakt dan begin je aan de rand. Deze kun je plat maken, of golvend. Ook hier geldt, zelf uitproberen hoeveel je moet meerderen. Hoe meer je meerdert, hoe meer de rand golft. En hoe meer garen je uiteindelijk nodig hebt.

Ik heb de rand afgesloten met een randje vasten in wit, en een randje vasten in donkerblauw. Deze beide toeren heb ik niet meer gemeerderd en HEEL los gehaakt.
Succes. Als er nog vragen zijn dan zal ik proberen die te beantwoorden.

Aardappelen

Bij ons in de supermarkt ligt het blad 'Boodschappen' vol met leuke weetjes, maar ook recepten. Natuurlijk een reclameboodschap om vooral veel dingen te kopen. Maar vaak ook erg lekker en leuk om te maken.

In de laatste editie vond ik het recept voor Hasselback aardappelen met warme specerijen. Het is een Zweeds aardappelrecept en ik heb geen idee of je het gewoon op z'n Nederlands moet uitspreken of iets van Hesselbeck. Als je het weet, mag je het zeggen.

Het zag er lekker uit, maar dat ziet het altijd op de foto's in het blad. Dus ik ging het zelf eens proberen. Je hebt nodig:
- 12 vastkokende kleinere aardappelen
- 4 eetl. gesmolten boter
- mespunt korianderpoeder
- mespunt komijnpoeder
- mespunt paprikapoeder
- mespunt kerriepoeder
- zout en versgemalen peper

Nou dat waren kruiden die ik wel in huis had. Gek genoeg alleen de paprika niet. Dus nu maar even zonder. Ik smolt de boter in een kommetje in de magnetron. Roerde de mespunten kruiden er door, en in plaats van de paprikapoeder deed ik er nog wat droge basilicum door (uit een potje, niet vers). Alles goed door de boter mengen.
De over moet voorverwarmd worden op 180 graden. De aardappelen schillen en van de onderkant een stukje afsnijden zodat ze goed blijven liggen. Dan bovenop om de paar mm. een stuk insnijden, kijk maar op de foto dan snap je wat ik bedoel.
Op het rooster legde ik bakpapier, daarom de aardappelen en daarna smeerde ik de boter met kruiden er over en tussen de sneetjes. Dat laatste was nog niet zo eenvoudig, sommige stukjes braken af. Maar goed. Het zag er toen zo uit.

Het bakpapier heb ik er niet voor niets onder gedaan. Het geheel gaat in de oven en na 50 minuten kwamen ze er weer gaar uit. Met net zo'n korstje als op de eerste foto. Ik heb er alleen geen foto van genomen, we hebben ze namelijk meteen opgegeten. Ze waren heerlijk, maar wel bewerkelijk. Ik heb een alternatief bedacht met dezelfde smaak. Gewoon aardappelschijfjes bestrijken met deze kruidenboter en dat in de oven doen (in een ovenschaal). Of nog iets anders aardappelschijfjes in de pan bakken, maar dan in deze kruidenboter. Natuurlijk heb je dan niet van die grappige aardappeltjes, maar volgens mij smaakt dat hetzelfde en is minder werk. De inkepingen breken namelijk erg snel bij het bestrijken met de boter. 

Update:
Inmiddels heb ik dat gedaan en het werkt supermakkelijk. Veel gemakkelijker dan mijn eerste methode. En de smaak, die is geweldig. De aardappelschijfjes krijgen dan een andere smaak. Mijn gedachten zijn weer verder aan het gaan, want je kunt natuurlijk variëren met de kruiden die je in de boter doet. Het originele recept heeft rood-gele kruiden, maar wat te denken van bieslook, of een italiaans tintje met basilicum (gedroogde dan), of provençaalse kruiden. Ik denk dat ik mijn aardappeltjes niet meer gewoon in boter bak.
.

Flowers

Vandaag is het hexjes dag. En dit zijn mijn hexjes alias Flowers van de afgelopen week.

Kijk nog maar een keertje goed, want dit ze zijn eigenlijk incognito. Dit is dus de laatste keer dat jullie ze zo zien. Ik moet er nog twee maken en dan worden ze veranderd in Flakies, ofwel Frosty Flakes (sneeuwvlokken dus).

Een close-upje, omdat ze zo mooi liggen op de Annabelle. Die overigens al wat bruin aan het verkleuren is. Dus ik ga gauw nog even wat takken afsnijden voor in de vaas binnen.
.

Kwibbelsclub

Een paar dagen geleden kwam het derde pakketje van de Kwibbelsclub. Weer zo leuk!
Dit keer zat er een schattig roze-rood stofje in met roosjes. Niet een kleur waar ik meteen naar zou grijpen, maar dan juist leuk om te krijgen en om ooit te gebruiken.

Dat gebruiken is misschien niet zo heel ver weg, want er zat ook een patroontje in van een jurkjesquilt. En wat is er nu leuker dan een jurk in roosjesstof.

En als laatste had Jannie er een kaartje met maar liefst 21 naalden in gedaan. Dus gebrek aan naalden is geen excuus meer om het te maken. Blijft alleen nog over dat ik nu echt de pot met tijd moet zien open te krijgen. Sinds een tijdje zit het deksel daarvan muurvast. Normaal krijg ik schroefdeksels altijd moeiteloos los, maar deze wil niet echt.
.

MA-Run

Ieder jaar wordt in onze streek de MA-Run gehouden. Afgelopen zaterdag al weer voor de 24e keer. MA staat voor Maria Auxiliatrix, dat is een instelling voor verstandelijk gehandicapte medemensen.

De verkeersregelaars

De MA-Run is eigenlijk een feestweekend. Op vrijdag en zaterdag wordt er een spetterend feest gegeven. Maar het hoogtepunt is natuurlijk wel de motortocht op zaterdag.

Mensen met een beperking gaan dan in een motorzijspan een toertocht maken door het noorden van Limburg. Om half 11 wordt er gestart en om vijf uur 's middags is men weer terug. Uiteraard met een middagpauze.

De meeste motorrijders gaan al jaren mee en hebben hun vast gast in het zijspan. Dit jaar waren er meer dan 100 zijspannen. Daarnaast zijn er ook motorrijders op een gewone motor nodig als verkeersregelaar. Zij zetten namelijk de zijwegen af en houden het verkeer tegen, zodat de hele stoet (en die is lang!!!) ongehinderd door kan rijden.

De stoet begint met een groep verkeersregelaars die de straten afzetten. Daarna de zijspannen, veel feestelijk uitgedost met vlaggetjes en andere versiering. Maar allemaal (uiteraard) goed gepoetst. Op het einde rijden nog een paar busjes mee met mensen waar geen zijspan voor is, of die niet in een zijspan kunnen zitten. Zelfs ziekenauto's met mensen die niet kunnen zitten, maar wel liggen, gaan mee. Als allerlaatste een politieauto voor het geval dat.

En allemaal toeteren en zwaaien. Je hoort ze al van verre aankomen, ons hele dorp loopt dan ook uit om terug te zwaaien. Zo leuk. Ieder jaar krijg ik er een brok van in mijn keel als ik dat zie, de passagiers genieten toch zo. Het eerste jaar liepen de tranen over mijn wangen van ontroering. DH vroeg wat er aan de hand was. "Stofje in mijn ogen" was het antwoord, maar dat was een leugentje.

Zelf nu ik dit schrijf en de herinneringen weer terugkomen bij de foto's, moet ik weer flink slikken. Geweldig dat zo veel vrijwilligers hun vrije tijd opofferen om anderen een onvergetelijke dag te bezorgen.

Een van de busjes met passagiers die niet in een zijspan kunnen

De ziekenauto. Let eens op de zwaaihand(schoentjes)

Als slot de politieauto

De MA-Run heeft een eigen website, klik maar hier. Bezoek deze site eens. Dan kun je zien hoe het gegroeid is, wat er allemaal bij komt kijken, hoeveel mensen er eigenlijk bij betrokken zijn. Alle lof voor al deze vrijwilligers. En hun sponsoren natuurlijk, want anders was het niet te organiseren.

Frosty Flakes, een nieuw begin

Al eerder liet ik mijn eerste flowertje zien. Die was bedoeld voor de BOM Frosty Flakes. De hexjes had ik zelf getekend en waren duidelijk niet recht. Dus het flowertjes uiteindelijk ook niet. Toch vond ik ze mooi, omdat het mijn eerste flowertjes waren. Ik maakte er nog twee bij, maar besloot om ze uiteindelijk toch niet tot Frosty Flakes te verwerken.

De ongestreken flower in de vorm van een bakje

Het platgestreken flowertje

Nou heb ik officiële 0,5 inch hex-malletjes en ik ga opnieuw beginnen. De flowertjes moeten nu wel beter worden. Dawn heeft voor haar BOM behoorlijk kleurige stofjes gekozen. Zelf vind ik dat niet zo mooi voor een winterkleed. Dus ik ga wat rustiger van start. Ik gebruik 9 blauwe en witte stofjes uit de serie Bonnie Blues van Paula Barnes voor Marcus Fabrics. Gewoon omdat ik blauw wel bij de winter vind passen, en sneeuwvlokken zijn toch echt winter. Dit is mijn kleurenschema.

Zoals je ziet gebruik ik 4 dezelfde motieven, eenmaal in blauw en eenmaal in wit. Alleen de middelste is een motief dat ik maar 1 keer gebruik. Ik had gedacht aan deze verdeling. Maar het kan ook zijn dat ik de blauwe en witte nog omdraai, moet ik nog over nadenken.
Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van mijn vorderingen.
.

Aankopen

Ik reken mezelf tot de beginnende stofjesverzamelaars. Mijn collectie is niet zo geweldig groot, maar groeit gestaag. De afgelopen week heb ik dit binnengekregen van The Log Cabin.

Een viertal fatquarters in niet al te felle kleurtjes, gewoon om mijn collectie aan te vullen. Een charmpackje Mystique van 3 Sisters voor Moda, omdat ik de kleurtjes zo snoeperig vond en graag in het echt wilde zien.
En hexjes-mallen, 0,5 en 1 inch. De 0,5 inch voor de Frosty Flakes BOM. Ik ben er al aan begonnen, kijk maar in dit berichtje. Maar die mallen heb ik zelf getekend, en ze zijn niet zo geweldig zes-hoekig als ik wel zou willen. Dus nu wil ik opnieuw beginnen.

Ik bestelde er ook de volgende vier stofjes. De bedoeling is om ze te gebruiken voor mijn Flowers BOM.

Passen ze niet geweldig bij elkaar. Eigenlijk wilde ik de lichtblauwe bloemetjesstof uit de eerste foto gebruiken, maar de kleur was in het echt fletser dan ik verwachtte. De borduurgarens van Flowers zijn lekker pittig, dus de stofjes moeten dat ook zijn. Daarom wil ik deze blauwe gebruiken. Ik ben nog op zoek naar een pittige groene, misschien zelfs limegroen, die er bij past. Toch eens kijken in mijn eigen collectie of ik wat vind, want lime-groen zit daar al bij.

Als slot nog een close-up van de eerste vier stofjes, om jullie jaloers te maken.

.