woensdag 27 februari 2013
zaterdag 23 februari 2013
Vestje
Eerder vertelde ik al dat ik een vestje aan het breien was. Ik kocht laatst een heerlijk vestje dat super lekker zit. En toen ik het beter bekeek, dacht ik "dat kan ik zelf ook maken". Dus wol gekocht (nou ja, katoen) en de breipennen gepakt. Op deze link zie je mijn vestje.
Het patroon bestaat eigenlijk uit twee rechte lappen die elk over een van je schouders komen te hangen. Op de rug worden ze een stuk aan elkaar gezet. En aan de zijkant ook. Rond de armsgaten wordt dan een stukje boord gebreid, net als rond de hals en langs de voorkanten. En dan is het vestje klaar.
Kijk het ligt hier keurig op de stoel naast mijn oude koffertje te wachten op verdere afwerking. Ik gebruikte gemeleerd garen in een lekkere frisse kleuren. Het wordt een zomervestje dat je snel even aan kunt doen als het afkoelt. 's Avonds of zo.
Je ziet dat er grote gaten in zitten, dat is bewust gedaan. Dit garen zou met naald 3,5 gebreid moeten worden. Ik gebruikte naald 8. Dat breit niet alleen supersnel, maar dan wordt het ook zo lekker luchtig. Het wordt immers geen wintervest.
De panden zijn nu bijna klaar. Ik ga ze opmeten of ze lang genoeg zijn en dan kan ik ze aan elkaar zetten. En wordt het wat???
.
Het patroon bestaat eigenlijk uit twee rechte lappen die elk over een van je schouders komen te hangen. Op de rug worden ze een stuk aan elkaar gezet. En aan de zijkant ook. Rond de armsgaten wordt dan een stukje boord gebreid, net als rond de hals en langs de voorkanten. En dan is het vestje klaar.
Kijk het ligt hier keurig op de stoel naast mijn oude koffertje te wachten op verdere afwerking. Ik gebruikte gemeleerd garen in een lekkere frisse kleuren. Het wordt een zomervestje dat je snel even aan kunt doen als het afkoelt. 's Avonds of zo.
Je ziet dat er grote gaten in zitten, dat is bewust gedaan. Dit garen zou met naald 3,5 gebreid moeten worden. Ik gebruikte naald 8. Dat breit niet alleen supersnel, maar dan wordt het ook zo lekker luchtig. Het wordt immers geen wintervest.
De panden zijn nu bijna klaar. Ik ga ze opmeten of ze lang genoeg zijn en dan kan ik ze aan elkaar zetten. En wordt het wat???
.
donderdag 21 februari 2013
Beschuit met muisjes
DH had voor zijn verjaardag in oktober een tegoedbon van mijn broer en zijn familie gekregen om gupjes te komen halen. Maar ik vergat steeds om de aquariumbak schoon te maken. Afgelopen weekend heb dat dan maar gedaan.
Grind er in - plantjes (neppers) erin - water erin - en wachten op de nieuwe huisgenootjes. Intussen kochten we ook een verwarmingselement, want dan gedijen ze toch beter dan in koud water. En met een emmertje tussen de benen geklemd reden we naar broerlief.
We kregen 3 mannetjes, 3 vrouwtjes, een heel kleintje en een ietsepiets groter visje mee. De laatste hadden we in de emmer gedaan, maar toen we gingen tellen in de emmer, waren we hem kwijt. Zat het arme beestje gewoon hoger op tegen de wand van de emmer geplakt.
Neefje van 12 begon meteen te zingen "Weej blieve plekke...", een carnavalsnummer van de Toddezek. Dus die kreeg al snel de naam Toddezekske. De kleinste werd Friemeltje gedoopt. En thuis kregen de twee mannetjes met oranje staart de naam "Debet en Credit". DH en ik werken allebei in de financiële hoek. De overige hebben nog geen naam.
Na een gewenningsperiode mochten de visjes bij ons in de bak. DH moest weg en toen hij thuiskwam keken we nog even samen naar de visjes. We waren Toddezekske en Friemeltje aan het zoeken. Ook Friemeltje (de kleinste) hadden we zó gevonden. Maar wat zag ik, daar zwemt nog een Friemeltje, en nog een, en nog een....
Had een van de vrouwtjes intussen jongen gekregen. Supersnel!!! En ons Friemeltje was waarschijnlijk een van de eerste uit die cyclus. Het is lastig ze te tellen, maar het zijn er zeker 20. Guppen staan er om bekend dat ze hun jongen eten als ze zelf niet genoeg krijgen, en als de bak beetje vol met vissen is. Dus ben ik de dag er na maar gauw naar de dierenwinkel gegaan om wat extra planten te kopen. Eetbare planten, zodat ze daar aan gaan knagen, maar ook een prima schuilplaats voor de kleintjes. Die kleintjes zijn overigens wel razendsnel.
De beschuit met muisjes zijn dus vanwege onze kleine gupjes. Maar ook voor Plonia Loeve. Zij kreeg 17 februari 1913 samen met haar man Arie een dochter: Annigje. Kijk hier voor meer informatie en felicitaties.
.
Grind er in - plantjes (neppers) erin - water erin - en wachten op de nieuwe huisgenootjes. Intussen kochten we ook een verwarmingselement, want dan gedijen ze toch beter dan in koud water. En met een emmertje tussen de benen geklemd reden we naar broerlief.
We kregen 3 mannetjes, 3 vrouwtjes, een heel kleintje en een ietsepiets groter visje mee. De laatste hadden we in de emmer gedaan, maar toen we gingen tellen in de emmer, waren we hem kwijt. Zat het arme beestje gewoon hoger op tegen de wand van de emmer geplakt.
Neefje van 12 begon meteen te zingen "Weej blieve plekke...", een carnavalsnummer van de Toddezek. Dus die kreeg al snel de naam Toddezekske. De kleinste werd Friemeltje gedoopt. En thuis kregen de twee mannetjes met oranje staart de naam "Debet en Credit". DH en ik werken allebei in de financiële hoek. De overige hebben nog geen naam.
Na een gewenningsperiode mochten de visjes bij ons in de bak. DH moest weg en toen hij thuiskwam keken we nog even samen naar de visjes. We waren Toddezekske en Friemeltje aan het zoeken. Ook Friemeltje (de kleinste) hadden we zó gevonden. Maar wat zag ik, daar zwemt nog een Friemeltje, en nog een, en nog een....
Een serie "Friemeltjes" bij elkaar
Helaas beetje onscherp, want ze hadden geen zin om stil te poseren
Had een van de vrouwtjes intussen jongen gekregen. Supersnel!!! En ons Friemeltje was waarschijnlijk een van de eerste uit die cyclus. Het is lastig ze te tellen, maar het zijn er zeker 20. Guppen staan er om bekend dat ze hun jongen eten als ze zelf niet genoeg krijgen, en als de bak beetje vol met vissen is. Dus ben ik de dag er na maar gauw naar de dierenwinkel gegaan om wat extra planten te kopen. Eetbare planten, zodat ze daar aan gaan knagen, maar ook een prima schuilplaats voor de kleintjes. Die kleintjes zijn overigens wel razendsnel.
De beschuit met muisjes zijn dus vanwege onze kleine gupjes. Maar ook voor Plonia Loeve. Zij kreeg 17 februari 1913 samen met haar man Arie een dochter: Annigje. Kijk hier voor meer informatie en felicitaties.
.
woensdag 20 februari 2013
dinsdag 19 februari 2013
BOM d'Alsace
Vorige week kwam de nota voor deel 5 van deze BOM. En volgens mij heb ik deel 4 nog niet aan jullie laten zien. Gisteren ben ik daarom in de vrieskou naar buiten gegaan om foto's met goed licht te maken. Ja, ja, ik heb heel wat voor jullie over.
Dit is deel 4. Het is een groot zijblok, langwerpig.
Je ziet de vorst nog op het gras staan.
Het was een leuk blok om te maken. Eigenlijk zo klaar. Ik zie wel nog een vals vouwtjes bovenin. Zo meteen even kijken of dat een naaifoutje is, of dat ik het er uit kan strijken.
Ik heb ook alle vier de blokken even bij elkaar gelegd. Kijken hoe het uit zal zien. En ik ben flieft. Oh, kan er lang naar kijken, Marianne heeft een goed ontwerp en goede stofkeuze gedaan.
Het wordt echt geweldig, mag je dat eigenlijk wel van je eigen werk zeggen??? Het grote middenblok (dat is echt groter dan de hoekblokken) zal vandaag of morgen wel in de bus vallen. Ik heb er zin in.
Ik zie wel meteen dat ik van blok 3 en 4 de randen vergeten ben. De hoekpuntjes zij zo ieniemienie dat ik die niet van te voren snijd. Ik ben veel te bang dat ik ze kwijtraak. Dus dat doe ik pas als ik zover ben. En dat ben ik toen dus vergeten. Vanavond nog maar even doen.
Die grote 'poten' in het gras onder de blokken, zijn mijn eigen poezelige voetjes, maar dan in klompen. Het is maar dat je het weet.
.
Dit is deel 4. Het is een groot zijblok, langwerpig.
Je ziet de vorst nog op het gras staan.
Het was een leuk blok om te maken. Eigenlijk zo klaar. Ik zie wel nog een vals vouwtjes bovenin. Zo meteen even kijken of dat een naaifoutje is, of dat ik het er uit kan strijken.
Ik heb ook alle vier de blokken even bij elkaar gelegd. Kijken hoe het uit zal zien. En ik ben flieft. Oh, kan er lang naar kijken, Marianne heeft een goed ontwerp en goede stofkeuze gedaan.
Het wordt echt geweldig, mag je dat eigenlijk wel van je eigen werk zeggen??? Het grote middenblok (dat is echt groter dan de hoekblokken) zal vandaag of morgen wel in de bus vallen. Ik heb er zin in.
Ik zie wel meteen dat ik van blok 3 en 4 de randen vergeten ben. De hoekpuntjes zij zo ieniemienie dat ik die niet van te voren snijd. Ik ben veel te bang dat ik ze kwijtraak. Dus dat doe ik pas als ik zover ben. En dat ben ik toen dus vergeten. Vanavond nog maar even doen.
Die grote 'poten' in het gras onder de blokken, zijn mijn eigen poezelige voetjes, maar dan in klompen. Het is maar dat je het weet.
.
maandag 18 februari 2013
Aankopen Texel
Bij het schrijven van het blogje van gisteren realiseerde ik me dat ik nog geen foto's heb laten zien van mijn aankopen op Texel. Ga ik vandaag goedkmaken.
Nou gisteren zagen jullie al de achterkant stof voor de molentjes. De stof is echt prachtig. Het is Penelope #1 van Holly Holderman voor LakeHouseDryGoods. Leuk rood ruitje, maar niet te fel rood en ook niet roze.
Verder kocht ik twee lapjes voor een koffiequiltje dat nog steeds een ufo is.
En een rolletje stofjes van een (nieuwe??) serie van Moda. Waar ik de naam van vergeten te vragen heb. Ik heb al gekeken op de site van Mode, maar ik kan de juiste serie niet vinden. Weten jullie welke serie het is???
.
Nou gisteren zagen jullie al de achterkant stof voor de molentjes. De stof is echt prachtig. Het is Penelope #1 van Holly Holderman voor LakeHouseDryGoods. Leuk rood ruitje, maar niet te fel rood en ook niet roze.
Verder kocht ik twee lapjes voor een koffiequiltje dat nog steeds een ufo is.
En een rolletje stofjes van een (nieuwe??) serie van Moda. Waar ik de naam van vergeten te vragen heb. Ik heb al gekeken op de site van Mode, maar ik kan de juiste serie niet vinden. Weten jullie welke serie het is???
.
zondag 17 februari 2013
Molentjes
Weten jullie nog dat ik een tijdje geleden een charmpack gewonnen heb? Cinnamon Spices van Blackwork Designs voor Moda? Een serie prachtige stofjes. Kijk maar.
Van Gonny had ik het patroonje van de molentjes gekregen en ik dacht dat dit heel geschikt was voor deze charmpack. Uit een lapje kreeg ik precies 4 wiekjes en dan had ik nog een vierkant stukje over. Die bewaarde ik ook, je weet maar nooit.
Het patroon is even puzzelen hoe het aan elkaar moet, maar als je het doorhebt, dan is het geweldig leuk om te doen. De rand maakte ik van gewoon cremekleurig stof. En zo ziet het er uit.
Kijk mijn narcisjes staan er ook nog op. Het patroon van de molentjes is goed te zien. Eigenlijk is het maar een figuurtje, je hebt er dus ook maar een malletje voor nodig. Een leuk patroon hoeft zeker niet moeilijk te zijn.
Het 'moeilijkste' is eigenlijk de verdeling van de verschillende kleurtjes over het geheel. Maar dat is nou wat ik eigenlijk misschien wel het leukste van quilten vind. Ik vertelde al dat er van ieder lapje een vierkantje overbleef, en die wilde ik ook opgebruiken. Dus knipte ik ze echt vierkant en naaide ze aan elkaar.
Het was genoeg voor precies 4 rijen met deze vierkantjes. Die zet ik nog aan de grote vierkante molenlap. Op de hoeken komen dan grotere creme vierkanten. Ik wil er dan nog een creme rijen tussen zetten, zodat het geheel wat groter wordt.
Voor de achterkant kocht ik op Texel stof. Oh, ja, dat hebben jullie nog niet gezien he? Nou het is prachtige geruite stof. Ik had mijn molentjes niet mee, maar de kleur past goed. Goed timmermansoog he?
Het geheel is groot genoeg voor een tafelkleedje. Maar ik wil de achterkant ook leuk maken, zodat het aan twee kanten te gebruiken is. Hebben jullie daar nog tips voor? Van de lapjes van de voorkant heb ik niet meer over, maar van de cremestof nog wel.
Ben benieuwd naar jullie ideeën.
.
Foto komt van site van Moda
Van Gonny had ik het patroonje van de molentjes gekregen en ik dacht dat dit heel geschikt was voor deze charmpack. Uit een lapje kreeg ik precies 4 wiekjes en dan had ik nog een vierkant stukje over. Die bewaarde ik ook, je weet maar nooit.
Het patroon is even puzzelen hoe het aan elkaar moet, maar als je het doorhebt, dan is het geweldig leuk om te doen. De rand maakte ik van gewoon cremekleurig stof. En zo ziet het er uit.
Kijk mijn narcisjes staan er ook nog op. Het patroon van de molentjes is goed te zien. Eigenlijk is het maar een figuurtje, je hebt er dus ook maar een malletje voor nodig. Een leuk patroon hoeft zeker niet moeilijk te zijn.
Detail van de molentjes
Het 'moeilijkste' is eigenlijk de verdeling van de verschillende kleurtjes over het geheel. Maar dat is nou wat ik eigenlijk misschien wel het leukste van quilten vind. Ik vertelde al dat er van ieder lapje een vierkantje overbleef, en die wilde ik ook opgebruiken. Dus knipte ik ze echt vierkant en naaide ze aan elkaar.
Het was genoeg voor precies 4 rijen met deze vierkantjes. Die zet ik nog aan de grote vierkante molenlap. Op de hoeken komen dan grotere creme vierkanten. Ik wil er dan nog een creme rijen tussen zetten, zodat het geheel wat groter wordt.
Voor de achterkant kocht ik op Texel stof. Oh, ja, dat hebben jullie nog niet gezien he? Nou het is prachtige geruite stof. Ik had mijn molentjes niet mee, maar de kleur past goed. Goed timmermansoog he?
Het geheel is groot genoeg voor een tafelkleedje. Maar ik wil de achterkant ook leuk maken, zodat het aan twee kanten te gebruiken is. Hebben jullie daar nog tips voor? Van de lapjes van de voorkant heb ik niet meer over, maar van de cremestof nog wel.
Ben benieuwd naar jullie ideeën.
.
zaterdag 16 februari 2013
Texel, deel 2
Na een Valentijnsblogje en mijn verjaardag dan nu deel 2 van Texel. Ik vervolg mijn verhaal op zondag, afgelopen zondag dus.
's Morgens gingen we de trap af om te ontbijten. De trap in het hotel zag er heel mooi uit, recht, en onderaan liep die in een kwart ronde uit. De tredes waren ook rond. En smaller. Hoe het gebeurde weet ik nog niet, maar ik schoot van de onderste treden af. En belandde op de grond. Grote schrik en pijn, want mijn knie was weer geblesseerd. Een paar jaar geleden ben ik flink door mijn knie gegaan toen ik op de fiets van de weg gedrukt werd. Mijn kniebanden zijn toen flink opgerekt en mijn kniegewricht is niet meer zo stevig als het moest zijn. En vandaag gebeurde het weer. Na een tijdje kon ik wel weer opstaan en voorzichtig lopen. Maar het weekendje Texel was wel anders geworden. We wilden een heerlijke strandwandeling maken. En zo wie zo veel lopen.
Eerst maar ontbijten en kijken hoe het loopt. DH had een tijdje terug een operatie aan zijn enkel gehad. De krukken hadden we nog in huis en hij had er eentje in de auto gelegd, voor het geval dat. En laat dat nou net de goede kruk voor mij zijn. Dus dat was al wat.
We hebben gewoon ons plan aangepast en zijn met de auto het eiland rond gegaan. Regelmatig er uit en een klein stukje lopen of liever gezegd 'schravelen', want lopen zou ik het niet willen noemen. De lucht was erg helder met een lief zonnetje, maar de wind was om te snijden. En daarom was het ook flink koud. Dus misschien hadden we toch niet zo veel gelopen als we hadden gewild.
Op een dag hebben we wel zowat het hele eiland gezien. Er was jammer genoeg wel veel dicht. Raar eigenlijk, het was weekend en het zuiden had vakantie. De hotels op het eiland waren volgeboekt. Een gemiste kans zou ik zeggen.
Maar de vuurtoren was open. We gingen uiteraard niet naar boven, maar hebben heerlijk van het uitzicht genoten. Sneeuw op het strand, het blijft een heel raar gezicht. De kleuren waren prachtig vergrijst, kijk maar op de foto.
Alle dorpjes hebben we bezocht en bekeken. Smalle straatje soms, waar je goed uit moest kijken. Vooral ook omdat er een mountain-bike-tocht op het eiland was. Je kwam ze overal tegen, die stoere mountain-bikers. Ik had er wel bewondering voor, door de ijzige wind was het goed koud. En dan heb ik het nog niet eens over tegen de wind in fietsen....
Vooral bij de veerboot waaide het superhard, ik bleef maar tegen de auto aan staan, kon ik tenminste niet omwaaien. Gelukkig kun je op Texel goed overal met de auto komen. Ook in het enige bos(je) dat het eiland rijk is. Niet alle wegen zijn voor auto's, maar je ziet wel veel. Dus hebben we toch genoten.
's Maandags ging het heel wat beter met mijn knie. De pijn was weg, het hele been was nu wel ontzettend stijf en in verschillende spieren had ik spierpijn. Die hadden de val natuurlijk opgevangen. We hebben nog wat rondgetoerd en laatste inkopen gedaan. En ik moest natuurlijk nog naar de andere quiltwinkel op het eiland: de Scholekster.
Deze winkel zag er heerlijk knus uit. Het assortiment stoffen was een stuk kleiner, maar ze verkochten wel supermooi servies. Ik kocht hier de stof voor de achtergrond van mijn molentjes (blog ik later over), en een setje rolletjes van Moda. Een nieuwe serie, die ze net binnen had, maar waarvan ik de naam vergeten ben te vragen. Mijn aankopen laat ik later zien.
Intussen zijn we een week verder en gaat het goed met mijn knie. Ik moet wel bewust lopen en zorgen dat het gewicht goed boven het been staan. Dus geen onverwachte en rare draaiingen maken. Heel raar eigenlijk, je denkt nooit na over lopen, je doet dat gewoon. En nu moet ik nadenken bij iedere stap, hoe zet ik mijn voet neer, hoe komt mijn gewicht boven het been en hoe zet ik af. Maar er zijn ergere dingen op de wereld.
.
's Morgens gingen we de trap af om te ontbijten. De trap in het hotel zag er heel mooi uit, recht, en onderaan liep die in een kwart ronde uit. De tredes waren ook rond. En smaller. Hoe het gebeurde weet ik nog niet, maar ik schoot van de onderste treden af. En belandde op de grond. Grote schrik en pijn, want mijn knie was weer geblesseerd. Een paar jaar geleden ben ik flink door mijn knie gegaan toen ik op de fiets van de weg gedrukt werd. Mijn kniebanden zijn toen flink opgerekt en mijn kniegewricht is niet meer zo stevig als het moest zijn. En vandaag gebeurde het weer. Na een tijdje kon ik wel weer opstaan en voorzichtig lopen. Maar het weekendje Texel was wel anders geworden. We wilden een heerlijke strandwandeling maken. En zo wie zo veel lopen.
Eerst maar ontbijten en kijken hoe het loopt. DH had een tijdje terug een operatie aan zijn enkel gehad. De krukken hadden we nog in huis en hij had er eentje in de auto gelegd, voor het geval dat. En laat dat nou net de goede kruk voor mij zijn. Dus dat was al wat.
zo voelde ik me
We hebben gewoon ons plan aangepast en zijn met de auto het eiland rond gegaan. Regelmatig er uit en een klein stukje lopen of liever gezegd 'schravelen', want lopen zou ik het niet willen noemen. De lucht was erg helder met een lief zonnetje, maar de wind was om te snijden. En daarom was het ook flink koud. Dus misschien hadden we toch niet zo veel gelopen als we hadden gewild.
Op een dag hebben we wel zowat het hele eiland gezien. Er was jammer genoeg wel veel dicht. Raar eigenlijk, het was weekend en het zuiden had vakantie. De hotels op het eiland waren volgeboekt. Een gemiste kans zou ik zeggen.
Maar de vuurtoren was open. We gingen uiteraard niet naar boven, maar hebben heerlijk van het uitzicht genoten. Sneeuw op het strand, het blijft een heel raar gezicht. De kleuren waren prachtig vergrijst, kijk maar op de foto.
Alle dorpjes hebben we bezocht en bekeken. Smalle straatje soms, waar je goed uit moest kijken. Vooral ook omdat er een mountain-bike-tocht op het eiland was. Je kwam ze overal tegen, die stoere mountain-bikers. Ik had er wel bewondering voor, door de ijzige wind was het goed koud. En dan heb ik het nog niet eens over tegen de wind in fietsen....
Vooral bij de veerboot waaide het superhard, ik bleef maar tegen de auto aan staan, kon ik tenminste niet omwaaien. Gelukkig kun je op Texel goed overal met de auto komen. Ook in het enige bos(je) dat het eiland rijk is. Niet alle wegen zijn voor auto's, maar je ziet wel veel. Dus hebben we toch genoten.
's Maandags ging het heel wat beter met mijn knie. De pijn was weg, het hele been was nu wel ontzettend stijf en in verschillende spieren had ik spierpijn. Die hadden de val natuurlijk opgevangen. We hebben nog wat rondgetoerd en laatste inkopen gedaan. En ik moest natuurlijk nog naar de andere quiltwinkel op het eiland: de Scholekster.
De ingang van de winkel
Deze winkel zag er heerlijk knus uit. Het assortiment stoffen was een stuk kleiner, maar ze verkochten wel supermooi servies. Ik kocht hier de stof voor de achtergrond van mijn molentjes (blog ik later over), en een setje rolletjes van Moda. Een nieuwe serie, die ze net binnen had, maar waarvan ik de naam vergeten ben te vragen. Mijn aankopen laat ik later zien.
Het uithangbord van de winkel, origineel he?
Intussen zijn we een week verder en gaat het goed met mijn knie. Ik moet wel bewust lopen en zorgen dat het gewicht goed boven het been staan. Dus geen onverwachte en rare draaiingen maken. Heel raar eigenlijk, je denkt nooit na over lopen, je doet dat gewoon. En nu moet ik nadenken bij iedere stap, hoe zet ik mijn voet neer, hoe komt mijn gewicht boven het been en hoe zet ik af. Maar er zijn ergere dingen op de wereld.
.
vrijdag 15 februari 2013
Cadeautje
Al een week of zo lag er bij ons pontificaal voor de TV in de woonkamer een schattig doosje. Groen met een mooie roze strik. Kijk zo ziet dat doosje er uit.
Maar die strik mocht nog niet van het doosje af. DH had dat strikt verboden (let op de woordspeling). Dus stond dat doosje zo te lonken naar mij.
Althans dat lijkt maar zo, want ik wist wel wat er in dat doosje zat. Ik had het zelf uitgezocht en samen met DH besteld.
Maar vandaag mocht het strikje dan eindelijk los. En toen het dekseltje van het doosje ging lag daar op een wit wattige ondergrond iets schattigs te pronken. Zo mooi.
Een cadeautje van DH voor mij, want van daar ben ik weer een jaartje ouder geworden.
.
Maar die strik mocht nog niet van het doosje af. DH had dat strikt verboden (let op de woordspeling). Dus stond dat doosje zo te lonken naar mij.
Althans dat lijkt maar zo, want ik wist wel wat er in dat doosje zat. Ik had het zelf uitgezocht en samen met DH besteld.
Maar vandaag mocht het strikje dan eindelijk los. En toen het dekseltje van het doosje ging lag daar op een wit wattige ondergrond iets schattigs te pronken. Zo mooi.
Een cadeautje van DH voor mij, want van daar ben ik weer een jaartje ouder geworden.
.
donderdag 14 februari 2013
woensdag 13 februari 2013
Texel, deel 1
Het was een beetje stil hier. Er stonden wel wat blogjes gepland en klaar voor jullie, maar mijn eigen belevenissen kwamen niet aan bod. Dat had een aantal oorzaken. Een er van was dat DH en ik de carnaval ontvlucht waren en lekker op Texel gingen uitwaaien. Althans dat was de bedoeling.
Dus zaterdag op naar Texel. Onderweg begon het te sneeuwen en het rijden was niet echt fijn. De vlokken werden steeds dikker. Maar uiteindelijk bereikten we toch de boot in Den Helder. De overtocht ging echt snel. En op Texel zelf scheen de zon, heerlijk.
Er lag nog wel sneeuw, maar de lucht was open en het zonnetje deed haar best. Omdat we nog niet in het hotel konden zijn we Den Burg maar gaan verkennen. En uiteraard had ik me goed voorbereid en had ik opgezocht of er quiltwinkels waren. Jawel, 2 in Den Burg. Vandaag was ik bij De Witte Engel. Een ruime winkel met ontzettend veel op handwerk/knutsel gebied. Heerlijk rondkijken. Zelfs voor DH. Ik heb me ingehouden. Ik heb er 2 lapjes gekocht. Oh ja, en ook nog drie bolletjes garen voor een vestje dat ik aan het breien was. Maar waar ik eigenlijk te weinig voor had gekocht. En nee, het kleurverschil ga je niet zien. Het blog je over het vestje volgt later.
Ons Hotel lag in De Koog. Eigenlijk het jongeren-walhalla op Texel. Dat kon je al zien als je door de dorpsstraat loopt. Een en al café. We wilden wat gaan eten en het viel ons op dat er giga-veel steakhouses of grillhouses in De Koog waren. We hebben bijna geen ander restaurant gezien. Maar wel lekker gegeten in een Argentijns/Mexicaans restaurant.
Dus zaterdag op naar Texel. Onderweg begon het te sneeuwen en het rijden was niet echt fijn. De vlokken werden steeds dikker. Maar uiteindelijk bereikten we toch de boot in Den Helder. De overtocht ging echt snel. En op Texel zelf scheen de zon, heerlijk.
Er lag nog wel sneeuw, maar de lucht was open en het zonnetje deed haar best. Omdat we nog niet in het hotel konden zijn we Den Burg maar gaan verkennen. En uiteraard had ik me goed voorbereid en had ik opgezocht of er quiltwinkels waren. Jawel, 2 in Den Burg. Vandaag was ik bij De Witte Engel. Een ruime winkel met ontzettend veel op handwerk/knutsel gebied. Heerlijk rondkijken. Zelfs voor DH. Ik heb me ingehouden. Ik heb er 2 lapjes gekocht. Oh ja, en ook nog drie bolletjes garen voor een vestje dat ik aan het breien was. Maar waar ik eigenlijk te weinig voor had gekocht. En nee, het kleurverschil ga je niet zien. Het blog je over het vestje volgt later.
Ons Hotel lag in De Koog. Eigenlijk het jongeren-walhalla op Texel. Dat kon je al zien als je door de dorpsstraat loopt. Een en al café. We wilden wat gaan eten en het viel ons op dat er giga-veel steakhouses of grillhouses in De Koog waren. We hebben bijna geen ander restaurant gezien. Maar wel lekker gegeten in een Argentijns/Mexicaans restaurant.
(wordt vervolgd)
.
zondag 10 februari 2013
woensdag 6 februari 2013
zondag 3 februari 2013
2013 versus 1913
Misschien hebben jullie wel in de gaten dat ik erg van geschiedenis houd, en zeker van plaatselijke geschiedenis. Een tijdje terug zag ik een blog waarin een Annemarie uit 2013 brieven schrijft aan haar overgrootmoeder Plonia uit 1913. En nog antwoord krijgt ook!!!
Zo leuk. Beiden kijken natuurlijk raar tegen elkaars wereld aan. Je beseft daardoor zelf ook dat er veel veranderd is. Maar nog leuker, je krijgt een inkijkje in het leven van 100 jaar terug. Plonia is momenteel zwanger en bijna uitgeteld. (kijk op Ploniahoeve.com om mee te lezen)
Deze blog is genomineerd voor de geschiedenisprijs. Ik heb al gestemd op hen, ze verdienen het om te winnen. Willen jullie ook op hen stemmen???
Dan kan via deze link.
En als mijn aanmoediging niet genoeg is, Plonia stelt een borrel of een advocaatje beschikbaar aan ALLE stemmers. Je moet het wel even in 1913 ophalen...
.
Zo leuk. Beiden kijken natuurlijk raar tegen elkaars wereld aan. Je beseft daardoor zelf ook dat er veel veranderd is. Maar nog leuker, je krijgt een inkijkje in het leven van 100 jaar terug. Plonia is momenteel zwanger en bijna uitgeteld. (kijk op Ploniahoeve.com om mee te lezen)
Deze blog is genomineerd voor de geschiedenisprijs. Ik heb al gestemd op hen, ze verdienen het om te winnen. Willen jullie ook op hen stemmen???
Dan kan via deze link.
En als mijn aanmoediging niet genoeg is, Plonia stelt een borrel of een advocaatje beschikbaar aan ALLE stemmers. Je moet het wel even in 1913 ophalen...
(foto geleend van Ploniahoeve.com)
.
Abonneren op:
Posts (Atom)
