Oh, kom er eens kijken . . .

Dat zongen wij vroeger in de Sinterklaastijd. Maar gistermorgen heb ik dat nog eens gezongen. Maar daarover strakjes meer.

Gisteren had ik een drukke dag. Een paar blauwe en rode stofjes lagen te wachten op een knipbeurt, maar ik heb ze weer aan de kant geschoven, geen tijd. DH was een dagje er uit en dus moest ik alleen de boodschappen doen en wat opruimen en poetsen. We werken allebei, dus dat zijn meestal de zaterdag-klusjes. Gisteravond deed ook mijn DP (petekind) het H.Vormsel. Dus DPT (peettante) moest natuurlijk een leuk cadeautje kopen. Nou zijn wij beiden helemaal leip van het spel Carcassonne. Het is een soort domino-spel, maar dan anders. Je bouwt namelijk steden met wegen en omliggende weides. En er kan vanalles gebeuren. Kijk maar op de links, daar staat het spel beter uitgelegd. Het leuke aan dit spel is dat je het heel moeilijk kunt maken, maar ook met jonge kinderen spelen. Ik heb het ook uitgelegd aan wat neefjes en nichtjes van zo'n 4 jaar. Iets minder spelregels en ook zij kunnen goed meedoen. Het plaatje van het speelbord hieronder is geleend van de Duitse site van de makers.

Verder zijn er diverse uitbreidingen bij dit spel te krijgen. Als we alle kaartjes gebruiken, dan kan het best een hele middag of zelfs dag duren voordat het uitgespeeld is. En dan heb ik het nog niet over de onofficiële uitbreidingen. Op internet is een forum waar je deze kunt uploaden en downloaden. De makers van het spel hebben hier geen moeite mee. Ze halen er soms zelfs ideeën vanaf.
Dus ik had de kleine dame gevraagd welke uitbreidingen ze had. Ik was de tel kwijt geraakt. Ik had het een keer gevraagd, nog een keer, en nog een keer. Toen maar een e-mail gestuurd, via Hyves geprobeerd haar er aan te herinneren. En ook nog pappa gevraagd, maar die vond dat ze dat zelf moest onthouden.
Toen kwam eindelijk het antwoord, afgelopen vrijdagavond. Dus moest ik gisteren nog er op uit voor een cadeautje. En natuurlijk kon ik de uitbreidingen die zij nog moest hebben niet krijgen. Ik ben in 3 winkels geweest, in twee dorpen en toen vond ik het welletjes. Ik heb maar een waardebon gemaakt voor haar. Kan ze nog kiezen welke ze wil en kan ik het via internet bestellen. Ze was er overigens ook blij mee, want ze wist nog niet te kiezen welke ze wilden. Bovendien had ze nu ook een boek over koala's (haar lievelingsdieren) en de laatste Suske en Wiske gekregen.

En dan het Sinterklaasliedje. Normaal komt er overdag zo'n 2 - 3 en soms wel 4 keer een postdame of -heer langs of aan. Maar 's zaterdags is dit veel minder. Gisteren was er welgeteld een klein briefje, en dat bleek nog reclame te zijn ook. Een half uurtje later kwam de DB (buurman) aan de deur. Hij had een flinke stapel post bij zich, alles was bij hen in de bus gestopt. En daar zat nou zo'n aardige, dikke envelop bij met mijn naam er op. Kijk maar.

Ik heb het adres lekker paars gemaakt, anders staan er volgende week allerlei dames naar mijn prachtige blauwe deuren te loeren. (zie blog van gisteren). Dat is wel gezellig, maar helaas heb ik komende week geen tijd om met allemaal een praatje te maken.
Hebben jullie ook het kaartje gezien dat op de envelop ligt? Het komt helemaal uit Antartica. Jawel, helemaal downunder, nog voorbij Australië. De ouders van een vriend gingen daar cruisen, en op mijn verzoek wilden ze wel een echt koud kaartje sturen.
Maar snel terug naar de envelop, want jullie branden natuurlijk ook van nieuwsgierigheid wat er nu allemaal in zit. Net als ik zaterdag. Toen ik hem omdraaide om het open te scheuren, netjes knippen duurt véééééél te lang, zag ik het al: DH&W. Wat werken die dames daar supersnel. Donderdag mailtje ontvangen, vrijdag zij pakje op de post, zaterdag ik pakje ontvangen. Tuut, tuut, het lijkt .... wel.

Ja het was het patroon van Life is Beautiful. Mooi in plastic verpakt, twee ringetjes erbij, zodat het bladeren gemakkelijk gaat. En een heel klein, lief kaartje, geschreven door Elsbeth.
Op allerlei blogjes zie ik de prachtigste Lifes voorbijkomen. Nu kan ik zelf ook aan de slag. Maar eerst moeten de patronen nog gekopieerd worden. Want stel dat er een vlek op de originele komt, zonde.
Ik zal jullie een kleine 'peak' gunnen in de patronen. Ik kan ze natuurlijk niet allemaal laten zien, maar wel een klein stukje wat je kunt verwachten als je zelf ook zo'n prachtig pakketje krijgt. Niet te veel natuurlijk, maar net genoeg om je helemaal lekker te maken.

Van alle patronen zit een tekening in het pakket en ook een kleuren print. En natuurlijk ook de algemene aanwijzingen. Overigens wel in het Engels, dus daar ga ik maar eens goed in lezen.

Het liefst zou ik meteen beginnen met stitchen. Ik heb de afgelopen tijd goed geoefend. Maar ik moet eerst van mezelf wat dingetjes afmaken. Bovendien heb nog geen stof. Bekende kreet van lapjesmensen. Ik ben nog aan het twijfelen of ik hem in rood maak, of blauw of een combinatie van een aantal kleuren.
Ik ben in ieder geval in de stoffenwinkel in een dorp verderop gegaan. Nou is dat GEEN quiltwinkel, maar een gewone stoffenwinkel. En daar hadden ze helemaal niets wat ik kon gebruiken hiervoor. Dus zal ik toch internet eens af moeten struinen. In de stoffenwinkel nam ik nog wel een blauwe stof mee, die past bij de stofjes van gisteren. En rode en blauwe knopen, voor hetzelfde projectje. Waar de stofjes nog steeds niet van geknipt zijn.

Kunnen jullie me helpen met allerlei voorbeelden aan te dragen van kleuren waarin de Life is Beautiful is gemaakt. Misschien is het kiezen van een kleur dan gemakkelijker. Ik heb hem in het rood en in het donkerblauw gezien.

Nou ik ga nog even wat voor school doen, en dan nog even lekker in dit boekwerk lezen.

Blauw

Vandaag is het weer de 27e, dus blauwdag. Ik heb niet zo veel met blauw, maar ik heb toch nog wat blauws gevonden. Kijk maar.

De deuren aan de voorkant van ons huis zijn blauw geschilderd, net als de grote garagedeur. We wilden een duidelijke kleur voor het hout aan de voorkant. Onze buurman had al voor rood gekozen. Dus werd het voor ons groen of blauw. Dit keer had DH de doorslag en werd het dus blauw.
Ik ben er wel blij mee, want het geeft ons huis zo'n frisse kleur. Bovendien is ons huisnummer bordje ook zo'n blauw tegeltje.

Maar kom snel binnen, want op dit moment regent het pijpestelen hier.

Onze hal is erg klein, eigenlijk een halletje dus. Bij binnenkomst zie je aan de linkerkant dit schilderij. Het is een aquarel met drie dolfijnen die uit de zee opspringen. Gekregen van twee dierbare vriendinnen, die wisten dat ik deze dieren erg bewonder. Uiteraard in blauw.
Jaren terug ben ik in Seaworld geweest. Daar had je de mogelijkheid om met dolfijnen te zwemmen, maar dat moest lang van te voren gereserveerd worden, en dat wist ik niet. Je kon er wel dolfijnen aaien en dat heb ik wel gedaan. Hun vel voelt apart aan, een beetje zoals een natte zeem. Glad en toch wat weerstand. Fijn gevoel.
Aan de andere kant in onze hal, pardon, ons halletje, staat een kastje. In dat kastje wordt vanalles bewaard, maar daar gaat het nu niet om. Op het kastje staat 2 keramieken werkstukken. Een vierkante schaal en een elipsvormige vaas. Beide redelijk unieke stukken.
Ik was eerder raadslid in onze gemeente en bij het afscheid kregen de raadsleden deze werken. De opdruk is naar een schilderij van De Peel.

En als je dan in de kamer komt, liggen er nu (o.a.) deze lapjes op tafel. Hopenlijk heb ik vanmiddag tijd om er in te snijden en wat van te maken. Ik zeg nog lekker niet wat. Overigens heb ik er ook nog andere lapjes bij nodig, maar die waren niet blauw. Dus heb ik ze tijdelijk aan de kant gelegd.

Bovenop de grote lap ligt een pakje zakdoekjes. Deze tref je nu overal in huis aan. Gelukkig wel nog schoon. Veel verkouden mensen in ons huis op dit moment, dus veel zakdoekjes.

Bijkletsen

Ik heb nog heel wat bij te praten en goed te maken. Allereerst de foto van de garens die ik gebruikte voor de Giga-granny. Ja, je leest het goed gebruikte. Hij is inmiddels af en licht in de buurt van de bank. Superwarm en heerlijk om 's avonds onder te kruipen. De afmetingen zijn 1,80 meter bij 1,80 meter soepel en warme Granny.

De kleuren van de Granny vloeken behoorlijk met onze bank en de deken die er al op ligt. Maar hij is wel superwarm en voelt heerlijk aan. We moeten nog een keer een nieuwe bank kopen, dus passen we de kleur van de bank gewoon aan die van de Giga-Granny aan. . . .

Dan dus de foto van de garens en een close-upje er van.

Het etiket heb ik extra van dichtbij laten zien. Op de linkerfoto zie je nog de prijs € 0,99 per bol, geen geld. En op de rechterfoto zie je dat je haaknaald 4-5 kunt gebruiken. Dus het schiet lekker op, je hebt zo een flinke deken.

Ik had nog een restje garen over en besloot een klein kleedje voor in mijn dienblaadje op de tafel te maken. Dit is het geworden, gehaakt in een klein half uurtje.

En hebben jullie mijn kip al eens gezien? Via e-bay bestelde ik deze kip in Engeland. Gezellig ding en zag er nog pico-bello uit. Ik heb al eens gekeken of ik er een patroon van kan maken om het in andere kleuren na te maken. Maar daar moet ik nog eens rustig voor gaan zitten.

Ik vond de kip echt wat voor deze tijd, nu we weer hard naar Pasen toe gaan. Oh, en kunnen jullie nog eens naar het vorige mailtje kijken en de twee foto's vergelijken. Ik wil zo graag hopen dat het beide van mijn overgrootmoeder is, maar ik ben bang dat ik bevooroordeeld ben. Ik wil graag jullie onafhankelijke kijk hierop. Is het dezelfde vrouw? Kan dat? Er zouden dan zo'n 10-15 jaar tussen de twee foto's inzitten.

Gelukkig, ik ben er weer / HULP GEVRAAGD

Vanmorgen heb ik als eerste het uiterlijk van mijn blog aan gepast. Mooi he. En veel blauw voor iemand die niet van blauw houdt.... Maar deze kleur blauw vind ik wel heel mooi.
Ik wilde ook een berichtje schrijven, maar dat lukte niet. Ik kon een titel en ook de labels toevoegen, maar niet de tekst. In het lege tekstvak kreeg ik een ronddraaiend symbool dat aangeeft dat de computer nadenkt. Ja, ja, dat doet ik de computer af en toe ook op eigen initiatief. In eerste instantie dacht ik dat het kwam doordat ik de layout veranderd had, maar dat was het niet.
Effe zoeken op internet leverde wel wat op, maar daar werd ik niet echt vrolijk van. Er waren meerdere personen die hetzelfde probleem hadden. Een oplossing was er niet. Nu probeer ik het nog eens en gelukkig kan het nu wel.

In de tussentijd heb ik nog wat foto's gemaakt. Die houden jullie nog te goed, want het is laat en ik  moet ze nog van het fototoestel halen.

Gisteren heb ik, net als de rest van Nederland, gekeken naar wat de gouden race van Sven Kramer zou moeten worden. Bij die rare hup zagen wij meteen dat hij verkeerd wisselde. Oooooooh, dat levert een diskwalificatie op. Jeeeeh. We waren er stil van. Wat erg voor Sven én voor Gerard Kemkers. Sven natuurlijk omdat hij de gouden medaille misloopt. Maar zeker ook voor Gerard. Hij kan zich wel wat doen, en dit zal hij de rest van zijn leven mee moeten dragen. Ik wens hem dan ook sterkte.

Dan toch nog een plaatje van Sven zoals ik hem het liefste zie. Lekker schaatsend en schuin hangend in de bochten. Wat is het toch een mooie sport om te zien.

Vorige week vrijdag ben ik op bezoek geweest bij een bijna-90-jarige man. Hij heeft zijn hele leven al gefotografeerd en dus een prachtige collectie opgebouwd. Hij vertelde dat hij twee mooie foto's van mijn overgrootmoeder had. Hieronder zie je ze. De rechtse ken ik, die hadden wij ook al. Hierop is mijn overgrootmoeder zo'n 30 jaar. De foto is een verlovingsfoto, van overgrootvader is er tegelijkertijd een genomen. De linkse foto toont een duidelijk jongere dame. Ik schat zo'n 20 jaar. Ik twijfel er wel aan of het dezelfde persoon is. Rechts is zeker mijn overgrootmoeder, maar links . . .

Wat denken jullie? Is dit dezelfde vrouw maar dan 10-15 jaar ouder? Op de linkerfoto heeft het meisje nog duidelijk het 'puppy-vet' in haar gezicht, dat duidelijk ronder is. Maar heeft ze dezelfde trekken? Ik heb de foto ook aan mijn vader en moeder laten zien. En ook zij denken dat het twee verschillende personen zijn.

Dan nog als extra informatie. De hoofdtooi die beide dames op hebben is een zogenaamde 'toer'. De dracht die in Noord-Limburg tot ca. de tweede wereldoorlog gedragen werd. Verwar deze niet met de Brabantse poffer, want dat was een totaal andere hoofdtooi. Deze toer werd helemaal van kant gemaakt. En hoe rijker de draagster, hoe mooier versierd natuurlijk. Tegenwoordig wordt deze tijdens de boerebruiloft (carnaval) nog gedragen. Ik heb zelf ook zo'n toer gemaakt. En ik kan je vertellen dat het 'een hele toer' is om zo'n toer te maken. Wel leuk werk, maar veel. Mijn eigen toer heb ik heel goed bewaard, hij ligt in een donkere doos op zolder, zodat er niets mee kan gebeuren. Helaas zijn er in onze familie geen oudere toeren bewaard gebleven. Althans niet in onze tak van de familie.

Een meisje kreeg pas rond haar 20e een toer. Mijn oma's, geboren in 1904 en 1910, hebben geen toer meer gedragen. Dat was toen al niet meer gebruikelijk.

Giga-Granny

Een aantal lezeressen vroegen mij welk garen ik gebruikte voor de Giga-Granny. Dat zijn flinke bollen garen van het merk Royal, gehaald bij de Zeeman. Ze kosten € 0,99 per bol. Ik heb er 12 gekocht, vier van iedere kleur. De bedoeling is dat ze allemaal opgehaakt worden in deze deken. Op de foto zijn er al 6 bollen opgehaakt. De deken is zo'n meter in het vierkant. 

En het haken schiet lekker op, want volgens het etiket is naald nummer 4 of 5 nodig. Ik gebruik 5, maar dat is eigenlijk iets te groot voor mijn royale haaksteken. De deken is dan ook niet helemaal vierkant mee, maar meer stervorming. Op de foto zie je daar niets van en straks ook niet meer. Het is zo los gehaakt dat ik het alle kanten uit kan rekken. Dus straks is ie weer mooi vierkant.

Ik had een foto gemaakt met een close-up van de bollen en de haaknaald. Maar nu ik deze van het toestel wil halen, zegt mijn laptop dat er geen foto's op het toestel staan. Terwijl ie toch goed te zien is. Morgen kijk ik wel wat er precies aan de hand is. Die foto komt er dan nog wel.

Flinke schrik - Heavy shock

Gister zat ik rustig achter in de kamer achter mijn laptop mijn leesachterstand in te halen. Opeens hoorde ik een soort roffel over ons dak. Geen trippelende vogelpootjes, dan zou het een heel peloton vogeltjes moeten zijn. In eerste instantie dacht ik dat het bij de buren was. Maar al snel hoorde ik een enorme klap op het terras, óns terras. Ik ging naar buiten en wat bleek. . .

Yesterday I was reading all the blogs I had to read. Suddenly I heard a roffle on the roof. Not little birds, but far more heavier. First I thought it was at the neighboors. Bu then I heard a hard noise on the terrace, our terrace. I went outside and this is what I saw. . .

Een enorme blok ijs was op het dak terecht gekomen, naar beneden gerold en met een ferme klap op het terras terecht gekomen. Daar is ie in flinke stukken uiteen gesprongen. Je kunt zien hoeveel sneeuw door de klap verschoven is. En de brokstukken lagen tot bijna een meter van deze inslag af. Je moet er niet aan denken dat je er toevallig stond.

An enormous block ice fell on the roof, rolled down and came with a big bang on the terrace. It broke in big pieces. You can see how much snow were moved by it. The pieces were all around, till one meter far. Imagine you stood there at that time.

Nu vraag ik me natuurlijk af hoe zo'n blok ijs op ons dak komt. Er zit niets op het dak waar ijs aan kan vriezen. Ik vermoed dat het van een overvliegend vliegtuig afgevallen is. Je hoort dat wel vaker. De vliegtuigen die hier over komen, zitten normaal op hele grote hoogte. Er zat natuurlijk ijs aan het vliegtuig, dat er af gevallen is, en wij hadden een souvernir.

Now I am wondering how this is possible. Nothing on our roof can collect such an icecube. I think it's from an airplane that flew over our house. But they fly very high over our house. Ice on the plane fell of it, and that's our souvenir.

Gisteren las ik een mailtje dat mijn kippen en haas op de post gedaan waren. Geen echte natuurlijk, veel te zielig, maar patronen van Bep. Toen de postbode kwam, hoorde ik dat hij moeite moest doen om iets door de brievenbus te proppen, en ja hoor, daar waren ze al. Dus een dezer dagen zal ik ze gaan maken. Uiteraard zien jullie het resultaat.

Yesterday I read in my mailbox that my chicken and bunny were posted. Not real ones, but patterns from Bep. When the mailman arrived I heard that he had trouble putting something in the mailbox. And yes, there they were. In some days I will make them, so keep following this.

En dan Grannydag. Ik heb hem zelf in het leven geroepen, maar de laatste tijd gaat het moeizaam. Althans met de gewone Grannies. Ik heb er even geen zin in, druk, maar er liggen ook andere leuke dingen te wachten. Deze week dus geen enkele gewone granny, wel heb ik aan mijn Giga-Granny gewerkt. Ik ben nu aan de 51e toer bezig en hij wordt groot. Ik heb nu ongeveer de helft van de wol gebruikt, 6 bollen. Dus kijk maar hoe groot hij gaat worden.

And then the Grannyday. I, myself, made wednesday my Grannyday, but lately it's very slow. At least with the normal Grannies. I don't care, busy, but there are so much other things lying here. So this week no normal Granny. I worked at my Giga-Granny (Mega-Granny). The 51th line I am crocheting. About half way. So see how big it will be (and now already is).

Het bakje met het garen is een oud kinderkommetje met Teletubbies. Dit gebruik ik vaak om bolletjes wol in te doen tijdens het haken. Het bolletje glijdt dan veel gemakkelijker af.

The little bowl is an old childrensbowl with Teletubbies. Usualy I use this for the yarn while crocheting. It is smoothly crocheting.

Natuurlijk heb ik in deze vakantieweek (voor mij althans) wel wat gedaan. Ik wilde graag een Valentijnscadeautje meenemen op weekend voor mijn DH. Dat is niet gelukt, want ik had het niet af. Veel te laat een ideetje gekregen en dus veel te laat mee begonnen. Ik had wel een kaartje geschreven, maar dat bleef thuis op de tafel liggen. Vergeten in de tas te doen. Dus die kreeg hij de dag ná Valentijn. Het cadeautje is bijna klaar, kijk maar.

In this holidayweek I did something, sure. I wanted to make a Valentinesgift for my DH, to take with me at the weekend. But that failed. I got way too late the idea, so I started way too late with it. It was not finished. I did write a card, but forgot to put it in my bag. It stayed at the table at home. So my DH got his Valentinescard the day after. The gift is almost finished, look.

Brugge, Valentijn en Verjaardag

WAARSCHUWING - dit is een lang bericht

WARNING - this is a very long message

Afgelopen weekend was dan ons weekend in Brugge. Het viel samen met Valentijn (14-02) en mijn verjaardag (15-02). Dus was het superfeestelijk.
Brugge is een heerlijke stad om met Valentijn te zijn. De stad kleurt rood door de harten en bruin van de chocolade. Blijkbaar is chocolade nog steeds een favoriet cadeau voor Valentijn, want men stond letterlijk tot buiten de chocolaterie te wachten om het te kopen. En uiteraard kochten wij ook chocolade. We zochten allebei een doosje vol uit. Dit is mijn doosje.

Last weekend we went to Brugge. It was also Valentin (14-02) and my birthday (15-02). So an extra special and festive weekend.
Brugge is a wonderful city to spend Valentine. The city colours red from the hearts and brown from the chocolate. This is still the most favorite gift for Valentine. People stood outside the chocolatestore to wait to buy some for their Valentine. And we too bought some. Here is my chocolate box.

Wat mij vooral opviel in Brugge waren de geveltjes. Ze leken veel op de Hollandse geveltjes en toch weer anders. De eerste dag liepen we wat rond om ons te oriënteren, we kochten her en der wat leuke dingen. Zoals een boek met 300 quilttips voor mij. De beste tip vond ik die van het rode snoeppapiertje, klik maar op de foto.

The houses in the city of Brugge looked a lot like those in Holland, but still different. The first day we just walked around to orientate ourselves, here and there we bought some nice stuff. Like this book with 300 quilttips. The best tip so far is that of the red candypaper, pleas click on the second photo.

Op zondagmorgen lag er een dun wit kleed in Brugge. Het sneeuwde nog steeds, mooie dikke vlokken. Romantischer kan Valentijnsdag toch niet zijn. . .
We gingen snel op stap. Het was wel erg koud, maar in het frietmuseum niet. De geschiedenis van de aardappel en de friet is nu duidelijk. Ook waarop de Belgische friet het lekkerste is en hoe je deze thuis zelf ook kunt maken. Mijn moeder maakte de friet vroeger op dezelfde manier klaar. En hij is inderdaad lekkerder dan de friet uit de diepvries van de supermarkt.

Sundaymorning Brugge was covered with a thin snowlayer. It still snowed, nice, thick flakes. How romantic on Valentinesday. . .
Quickly we went out. It was really cold, but not in the friesmuseum. The history of the potato and the fries became very clear. It is also clear why the Belgian fries are the best en also how one can make them as good as there at home. My mum made them the same way. And indeed they tasted better than those out of the freezer in the supermarket.

In het museum werd ook aandacht aan frietkunst besteed. Dit kunstwerk had als titel "Olie op doek". In feite een keukendoek met een grote (friet)olievlek. Humor.

Then museum had also a small collection of 'fries art'. Like this artwork with the titel "Olie op doek" (Oil on canvas). Actually it was a kitchen towel with a large oilspot. Humor.

Daarna naar het chocolademuseum. Alles, maar dan ook alles over cacao (in België met de klemtoon op de eerste lettergreep) en chocolade weten we nu. Op het laatst stonden een aantal werkstukken van choloade. Helaas mocht je geen likje van deze man nemen. Stond uitdrukkelijk op het bordje. Wel te begrijpen, want anders werd hij natuurlijk door hordes vrouwen besprongen.

Next to the chocolatemuseum. Everything, but everything we always wanted to know about chocolate, we know now. At the end of the tour some chocolate artwork were displayed. Sadly we were not allowed to have bite of this man. Understandable, otherwise he did not have a long live, there with all those women.

Daarna op naar De Lander, een quiltwinkel. Eenmaal binnen ben ik gewoon vergeten om foto's te maken. Lekker stofjes bekijken, voelen en uiteindelijk ook kopen. Mijn DH gaf mij de volgende zaken als verjaarscadeau. Drie halve meters voor een quilt die ik op het oog heb. Vertel later wel hoe en wat. Twee fat quarters in de kleuren die mij erg aanspraken. En garen uiteraard. En natuurlijk heel veel inspiratie voor patronen en kleurcombinaties.

Nex to De Lander, the quiltstore. Inside I completely forgot to take pictures or even ask for permission to make them. Looking at fabric, feeling fabric and eventually buying fabric. My DH gave me this for my birthday. Three halve meter for a quilt I tell later what it will bee, two fat quarters in the colours I simply liked. And lots of inspiration for patterns and colourcombination.

Net voordat we bij de quiltwinkel kwamen zagen we nog een bijzonder kunstwerk. Brugge is ook het centrum van kant(klossen). Langs het water stond deze aparte plattegrond van Brugge, geheel in kant uitgevoerd, zo'n 2 bij 3 meter. Zo te zien machinaal gemaakt, want het was wel heel erg regelmatig. Maar kijk eens wat goed ontworpen. Klik eens op de detaifoto's en geniet mee.

Just before we came to the quiltstore there was this beautiful and special artwork. Brugge is also the center of lace. This citymap was completely in lace and about 2 to 3 meters big. I think made by a machine, is was too regularly made. But so beautiful. Please click on the detailpictures and enjoy too.

Heel veel leuke winkeltjes heeft Brugge. Te veel om ze op te noemen. Maar van deze wil ik toch even wat foto's uit de etalage laten zien. Ik heb helaas geen foto van de naam genomen. Maar wie het weet mag het zeggen.

Het is een winkel waar thee en thee-benodigdheden verkocht worden. En zo'n snoepige theepotjes. Jammer genoeg waren ze wat te duur voor onze portomonee. Bovendien zou ik doodsbang zijn om ze te gebruiken, dat ze kapot gaan. Maar kijk hoe mooi.

Brugge has lots and lots of cute little shops. Way too much to name them. But this one I can't help showing some pictures. I forgot to take a picture of the name, so who recognize it, can tell the name.

It is a shop for tea and teasupplies. They sell the most adorable teapots. Too expensive for us. Besides I would be too afraid to use it, scared to break it. But look how beautiful.

De tweede theepot zou elke quilter natuurlijk naast de naaimachine moeten hebben staan.

The second one should be standing next to the sewing machine a every quilter.

Valentijnsdag sloten we af bij Cambrinus, een kroeg waar we ook zalig gegeten hebben. Cambrinus heeft meer dan 400 soorten bier in voorraad. De bierkaart is eigenlijk een bijbel en valt met een zware plof op de tafel. Wij hebben er een aantal heerlijke uren doorgebracht, drinkend, kletsend, kijkend, genietend en ook etend. De tijd ontbrak ons om alle bieren uit te proberen . . .

We finished Valentinesday in Cambrinus, a pub where we also ate a fabolous meal. Cambrinus has more than 400 bear on stock. The bearcard is actually a kind of bible and lands with a heavy sound on the table. We spend some fine hours here, drinking, talking, looking, enjoying and eating. We did not have enough time to try all the bears . . .

De laatste dag van ons weekend gingen we via Zeebrugge naar huis. We wilden kijken of op het strand ook sneeuw lag. En ja hoor, die lag er. Wat raar, je weet dat het ook daar gesneeuw heeft, maar toch bij een strand hoort geen sneeuw. Er lag zo veel dat een sneeuwballengevecht mogelijk was. Het zonnetje stond hoog aan de hemel en gaf toch wat warmte. We liepen het strand op en wilden naar de vloedlijn, daar waar de sneeuw over ging in zand. Nog verderop konden we ook naar het water, maar het waaide te hard. We gingen liever een kop warme chocolademelk drinken.

The last day of our weekend we went to Zeebrugge (at the coast). We wanted to look if there was any snow on the beach. And yes, there was. Very strange, one knows that it also snows on the beach, but still. Beach and snow don't belong to eachother. The sun was high at the sky and gave some warmth. We walked on the snowbeacht to the sandbeach. There we turned and walke back to get us ome warm coco.

Voetstappen op het sneeuwstrand

Footsteps on a snowy beach

Carnaval in Limburg

Carnaval is van oorsprong een katholiek feest dat gevierd wordt in de drie dagen voorafgaand aan Aswoensdag. In Limburg wordt het Vasteloavend genoemd, ofwel Vastenavond. Deze naam heeft dezelfde oorsprong. Dinsdagavond, voor aswoensdag, is de avond voor de vasten, Vastenavond ofwel Vasteloavend dus.

Carnaval is traditionally Roman Catholic Festival. In Limburg we call it 'Vasteloavend'. It is a moveable feast, falling on a different day eacht year. Eastersunday is the first sunday after the full moon after the first day of Spring (21-03). Forty days before Eastersunday is Ash Wednesday. And Carnaval starts the sunday before Ash Wednesday. This year from 14 to 16 February. Next year from 6 to 8 March 2011.

De datum waarop Carnaval valt verschilt ieder jaar. Het hangt namelijk vast aan de datum waarop aswoensdag valt, wat weer afgeleid wordt van Eerste Paasdag, Paaszondag. Deze ligt al eeuwenlang vast. Tijdens het Concilie van Nicaea in 325 n.Chr. werd bepaald dat Paaszondag de eerste zondag na de eerste volle maan na het begin van de Lente (21-03) is. Veertig dagen voor Paaszondag is Aswoensdag, en dan begint Carnaval op de zondag daarvoor. Carnaval kan op zijn vroegst op 1 februari vallen en op het laatst op 8 maart. Dit jaar dus van 14 tot en met 16 februari, volgend jaar van 6 tot en met 8 maart 2011.

Aangezien ik op 15 februari jarig ben, ben ik regelmatig tijdens deze dagen jarig. Ofwel tijdens Carnaval zelf, ofwel tijdens een van de vele voorbals die met Carnaval te maken hebben. Soms is dat leuk, maar niet altijd.
My birthday is on Feb. 15, regularly during Carnaval, or one of the balls before. Somtimes it's fun, but not always.

In Venetië vieren zo ook Carnaval, maar dan heel anders. In Limburg verkleed je je als 'iets', je stelt iets anders voor. In Venetië heeft men allemaal een masker op en lopen in prachtig versierde kledij. Kijk maar.
In Venice, Italy alaso has a Carnaval, but very different. In Limburg we dress like something or someone. In Venice people wear masks and beautiful clothes. Look.

Tijdens de Limburgse Vasteloavend neem ik een kort blogbreak, alaaf.
During the Limburgse Vasteloavend, I am taking a short blogbreak, alaaf.

Giga-Granny en staatslot

Ik hoor jullie denken, wat hebben een giga-granny en een staatslot met elkaar te maken. Nou dat komt later, eerst wat anders. Vandaag eerst een foto van de kaart met Kika Kokeshi. Ze is afgelopen zondag verhuisd naar mijn moeder, die was jarig.
I hear you think, what do a giga-granny and a 'staatslot' (lotteryticket) have in common. Well first things first and first a picture of my card with Kika Kokeshi. She moved last Sunday to my mother's, she had her birthday.

De afgelopen week heb ik maar 3,5 grannys gehaakt. Twee grote in de kleuren warmrood en lichtblauw, een gewone warmrode en een bijna affe in lichtgroen. De draad was op. Ik beloof jullie dat ik deze vandaag even af zal haken. Dan mag ik hem nu toch wel meetellen, he?
Dat brengt de stand op 8 grote, 89 gewone en 37 kleintjes.
Last week I crocheted only 3,5 grannys. Two big ones, one in warmred and one in lightblue, one normal in warmred and one (almost finished) in lightgreen. If I promise that I will finish this last one today, I can count this one I, can't I? In total it is 8 big ones, 89 normal ones and 37 smallies.

Maar dat is niet het enige wat ik gedaan heb. Ik ben bezig met een GIGA-Granny. In de kleuren aubergine, roze en grijs. Die laatste kleur om het niet te meisjesachtig te laten zijn. Hiervan heb ik nog een foto beloofd. Deze is vers van de pers vanmorgen genomen. Het was nog wat grijzig buiten, daarom is ie niet al te scherp.
Letten jullie ook even op het staatslot dat er bij ligt. Laatst kwam een oud-collega aan en zij bracht dit mee. En vandaag is de trekking. Duimen jullie voor mij?
But that was nog the only thing that I did. I crochet a GIGA-Granny in aubergine, pink and grey. I chose the last colour so it wouln't be to girly. I promised a picture, this one is  taken this morning. It was still grey outside, therefor it is nog too sharp. Please pay attention to the lotteryticket on it. A former co-worker gave it to mee. She came last week. Today is the big day. Please put your thumbs up for me.

Granny & Lis & Lara

Via, via, kwam ik op de blog van Lis terecht. Zij heeft een echt Nieuw-Zeelands weggevertje.
Net als Lara, maar voor de laatste moet je wel heel erg snel zijn. Die sluit vandaag.

By clicking around I came on the blog of Lis. She has a real New-Zealand give-away.
Just as Lara does, but for hers you have to be very quick, because it closes today.

Verder ben ik een hele, hele, hele grote Granny aan het haken. Ik heb er nog geen foto van gemaakt en de batterij hangt nu aan de lader.
Gisteren vond ik bij Zeeman grote bollen wollige, wol voor nog geen euro per stuk. Daar heb ik er een aantal van ingeslagen en dat wordt een hele, hele, hele grote Granny. Voor mijn DH die altijd koude voeten heeft op de bank. Helaas had men niet zijn favo-kleur blauw, het is een meer meisjesachtige roze, paars en grijs geworden. Misschien wordt ie toch voor mijzelf. . .

I started a very, very, very big Granny. I can't show a picture yet, because the battery was exhausted.
Yesterday I saw at Zeeman's big wooly wool for less than a euro each. I bought some and this will be a very, very, very big Granny. For my DH who's feet are always cold at the couch. The shop did not have his favo-colour bleu, so it will be a more girlish pink, purple, grey. Maybe this will be mine anyway. . .

BOM Under the Sea, update 4

Frances is af. Volgens de designer is hij hevig verliefd op Josephine. Daarom heb ik van twee bubbels, hartbubbels gemaakt. Ze zijn niet rood, omdat Frances nog wat verlegen is, en nog niet helemaal voor zijn verliefdheid uit durft te komen.

Frances is finished. According to the designer, he is madly in love with Josephine. That's why I gave him 2 heartbubbles instead of normal bubbles. They're not red, because Frances is too shy to come out for his love.

En ja, de blokken zijn nog niet gestreken. Daarvoor moet ik extra naar boven en dat vergeet ik iedere keer. Komt nog wel goed.

Ook Kika Kokeshi is af. Ik heb haar Kika gedoopt, de alliteratie met Kokeshi klinkt lekker. Voor zo'n klein figuurtje was het nog lang borduren. Vooral het geel schoot niet erg op. Ze is wel mooi geworden. Ik ga er een kaart van maken, zoals in het tijdschrift stond. Morgen mag ze naar haar nieuwe vriendin.

And yes, I didn't iron the blocks. I have to go upstairs for that and I forget it all the time. But they will be ironed, some day...
Kika Kokeshi is also finished. I named her Kika, together with Kokeshi it sounds pretty. I took a long time to crossstitch for such a small figure. Specially the yellow part didn't go fast. But I like her and I will turn her into a birthdaycard. Tomorrow she will go to her new friend.

Ons weekend Brugge is weer een stapje dichterbij gekomen. Ik wil bedanken die een leuke reactie via deze blog of de mail heeft gestuurd. Ik heb nu de namen van 2 winkeltjes in Brugge. Maar leuke tips en weetjes over deze stad zijn nog steeds welkom.

Our weekend Brugge is coming closer. I thank everybody who gave me a reaction on this blog or by mail. I have the names of 2 shops in Brugge. But I like to get some more tips and trics of Brugge