Moeselrit (vervolg)

Zaterdags was de eerste rit van het zomertreffen. De rit van die dag voerde van Enkirch langs de Moesel in noordelijke richting. We kwamen door plaatsjes met heerlijke namen zoals: Punderich, Zell, Bullay, Bengel, Kinderbeuern (doet me denken aan de Kinderen van Bolderburen), Wilwerscheid, Niederscheidweiler, Oberscheidweiler.

Wat is een auto toch klein naast zo'n windmolen

De route voer altijd over kleinere, maar toch goed berijdbare wegen. En in het Moeselgebied gaat dat uiteraard omhoog en omlaag. De oren plopten dat het een lieve lust was. Plopperdeplop. Kauwgum biedt dan uitkomst.

Soms moest er gestopt worden, vaak voor een pauze om even te kletsen met anderen, of sanitaire stop, of juist om bij te tanken, zowel mens als voertuig. Bij een van die tankstops voor voertuigen was er buiten een hels lawaai. Net alsof er een vliegtuig super laat overkwam. Ik keek op de kaart en jawel hoor, achter de struiken liep de Nürnburgring. En autofanaten moeten daar natuurlijk naar toe. Parkeren in de parkeergarage was het eerste uur gratis, dus we kunnen in ieder geval even gaan kijken.
 Uiteindelijk kochten we een kaartje om op de tribune te komen. Die dag (27 augustus) was de 6-uur ADAC Ruhr-Pokal-Rennen. De race was al een tijdje aan de gang en de auto’s lagen mooi uit elkaar. Goed voor ons, want nu was er altijd wel wat te zien. Je kon duidelijk zien wie voor de prijs ging en wie in de achterhoede lag. Die voor de prijs, die kwamen veel agressiever aangereden. Vlak voor ons was een ¾ bocht, daar moest normaal best wel voor geremd worden, maar de echte die deden dat natuurlijk of niet, of laat. De overigen kwamen voorzichtiger aangereden. Het grind lag er overigens nog keurig aangeharkt bij. Er waren dus weinig auto’s uit de bocht gevlogen.

Let op de koptelefoon van het kindje...

Mijn fototoestel kan ook filmen. Ik heb twee filmpjes gemaakt. Eens kijken of Blogger die ook goed kan laden.

Daarna was het tijd om weer naar de auto terug te gaan en verder de route te vervolgen. Wij waren de vierde en laatste auto in de rij. Voorop reed de navigator en tussen ons in een auto met alleen een chauffeur en een auto waarvan ik wist dat men niet zo goed kon kaartlezen. Redelijk snel na de Ring reed onze eerste navigator verkeerd, ze misten een afslag. Ik had geen telefoonnummer van hen en we konden ze ook met lichtsignalen niet bereiken. Stoppen was geen optie, want dat zag hij nooit. Dus zo reden we 2 x 30 kilometer extra door het prachtige landschap. Niet erg hoor, we genoten toch wel. Toen ze uiteindelijk de fout in de gaten kregen, en stopten, hebben we toch maar telefoonnummers uitgewisseld.

Hellingen van 17%. Op de foto is die van 14% te zien. En vlak bij het hotel een prachtige regenboog. Kijk eens goed naar de foto. De boog raakt voor de berg de grond. Handig als je de pot met goud moet vinden.

We kwamen erg laat terug in het hotel, de wijnproeverij was bijna afgelopen. Gelukkig konden we toch nog aanschuiven. De eigenaresse gaf me ook nog wat goede tips voor onze eigen wijnrank. Hoe te snoeien en zo. Eens kijken of ik volgend jaar meer dan één druiventros kan oogsten.

Nou ik denk dat ik genoeg over de Moeselrit geschreven heb. Als het moet kan ik nog wel een paar dagen schrijven, maar ik denk dat jullie er genoeg van hebben gehoord en gezien nu.

.