Wie wat bewaard . . .

. . . die heeft wat. Dat is althans het spreekwoord. Voor mij geld vandaag meer, wie opruimd, vindt wat. Over twee weken gaan we onze berging verbouwen. Deur op een andere plek en andere indeling. Komende week wordt het plafond er uit gesloopt en dit weekend moest de hele berging leeggeruimd worden. Dan pas besef je pas goed wat een verzamelmensen we zijn. Veel spullen konden tijdelijk in de garage opgeslagen worden, maar bv. waspoeder en poetsspullen heb ik vast nog eens nodig tijdens de verbouwingsperiode. Dus het wordt schuiven.
Who saves something, has something (old Dutch saying). For me it's more like: who cleans something, finds something. In two weeks we are remodeling our washingroom. Door on another spot and so. Next week the ceiling will going out and this weekend we had to empty it completely. Than you realize how much stuff you collect. Lots of these thing we can store in our garage, but some things are in my kitchen.

In onze garage staat een oud bureau van mij dat loeizwaar is. We hebben het dan bij de laatste verhuizing niet naar boven gebracht, maar in de garage laten staan. De lades zaten er los bij. En tussen de bedrijven door keek ik eens in die lades. In de grootste zat vanalles wat met handwerken te maken had; garen, breipennen, maar ook borduurwerk. Mijn merklap waar ik jaaaaaaaaaaaaren geleden aan begonnen ben, toen ik nog een kind van 12 was. Maar ook een grote lap met Egyptische voorstellingen. Helemaal vergeten dat ik die ook had. Deze wil ik dus graag aan jullie laten zien.
In my garage I noticed (again) a very old bureau, which is very, very heavy. At the last moving house, it stayed in the garage. The drawers with it and full with other stuff. Bringing stuff in the garage I took a look in the drawers and found lots of crafting stuff. yarn, knittingpens, but also embroiderywork. My sampler which I started way back, when I was 12 years old. But a Egyptian sampler. Completely forgotten I had that one. Today I will show the oldest one.

Eerst de merklap. Mijn moeder en ik begonnen er samen aan. Zij heeft de hare al lang af, maar ik nog niet. Toen ik er aan begon was ik 12 jaar, en wat had ik nou in mijn leven meegemaakt, niets toch. Dus kon ik deze merklap ook niet echt vullen met persoonlijke dingen. Ik besloot hem een tijdje te laten rusten. Maar dat tijdje duurde wel heel lang, 30 jaar. De lap verhuisde een keer of 4 met mij mee en nu ligt ie hier weer. Maar wat ziet mijn oog???
Mum and I started together on this work. She finished hers a long time ago, but I didn't. When I started it, I was only 12 years old, and what happened in my live?? So I could not fill this one with personal things and decided to rest some time. But that's 30 years ago now. This work moved house with me for 4 times. And now it's here. But what do I see???

Een roestvlek. Stommeling, ik heb toentertijd de naald in de lap laten steken. En die is gaan roesten, dus flinke vlek in de gave lap. HELP, weet iemand hoe ik die vlek er uit krijg? Ik wil de lap graag nog afmaken. De stof die gebruikt is, is kaaslinnen.
A rustspot. Stupid me, I let the needle in the work. And it started rusting, so a massive spot in it. HELP, does anybody know a remedy to clean this??? I like to finish it sometime, but without the spot.

De lap is te mooi om niet verder te bekijken. Kijk hierboven staat de staande klok afgebeeld. De wijzers staan op 4 uur, het tijdstip dat ik geboren ben.
But let's look further. Look this is an old clock. The pointers are at 4 o'clock, the time I was born.

En uiteraard staat er een levensboom op met Adam en Eva. Ik weet nog dat ik heel lang heb gezocht naar een mooie boom. De meeste vond ik erg lelijk, met heel lelijke mensjes. Deze is mooi, bovendien is het roze en het blauw er is, erg sprankelend.
Of course Adam and Eve are on it too. I remember that I search a long time for a nice pattern. Most of them were very ugly, either the tree or Adam and Eve. This one I like. The colours (pink and blue) are very beautiful.

Dit is het wapen van de gemeente waar ik woon. In deze close-up is duidelijk te zien dat ik nog niet zo bedreven was in het borduren. Het is allemaal wat onregelmatig. Al geloof ik wel dat de kruisjes allemaal dezelfde kant op liggen. Ik heb tenminste geen dwarsliggers kunnen zien.
This is the coat of arms of the village where I live. This close-up shows clearly that I was not a skilled embroidere at that time. But the little crosses are all the same way.

Mijn moeder heeft het wapen ontworpen. Uiteraard staat het ook op haar lap. Ik zal eens vragen of ik die een keer mag laten zien. Mijn lap is duidelijk nog niet af. Ik had nog wel ideeën voor verder patroontjes, zoals een wiegje naast de klok, schaakbord van het leven, druivendragers, symbolen voor hobbies, monogram van mijzelf (en eventuele toekomstige echtgenoot die toen nog helemaal niet in beeld was).
Al deze patroontjes hebben een betekenis. Maar daarover misschien een andere keer meer. En ook de Egyptische lap zal ik een ander keertje laten zien.
My mum designed the coat of arms. It's on her work too. I'll ask if I can show her work sometimes. Mine is not finished. I had lots of ideas to complete it, as a small krib next to the clock, and some symbols.